Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
20
Częśćpierwsza
dziadeksiępostarzałizniedołężniał,iniemógłjużwięcejpolować.Stałsięzależny
odswoichcórek.Wdodatkuwkrajuzapanowałasuszaizwierzynasięrozeszła-
ludziemusielipolowaćcorazdalej.
Pewnegodniachłopcyoznajmilimatkom,żezmęczeniciągłąwędrówką
izostanąwobozowiskuzdziadkiem.Siostryudałysięwdółrzekiwposzukiwaniu
świeżejryby.Podwóchdniachmatkiwróciłyobarczonepołowem-alezastanowiła
jeniezwyczajnacisza.Chłopcówniebyłowidać.Ichdziadekspałwkącieszałasu.
Obudziłygoizapytałyochłopców.Wykręcałsię,alewkońcupowiedział:
-Byłembardzogłodnył
Myśląc,żecośzłegostałosięjegocórkomiżetejużniewrócą,pozabijałipozja-
dałswoichwnuków.
Kobietypozachodziesłońca,kiedytylkousłyszałychrapanie,podpaliłychatę.
Uciekły,akiedysięobróciły,zobaczyły,żeichojcieczamieniłsięwkulęognia,która
wielkimłukiemprzelatujeprzezniebo.NadwyspąGouldazanurzyłsięwoceanie.
Dodziśprzypominaonimtęcza.
StarsiAborygenidodziśopowiadająhistorię,młodsinatomiast-jeślijeszcze
wstanieodczytaćjejkulturowykontekst-powinniprzyjąćzmorałem:trzeba
dbaćonstaregoojca”,jaknazywasiędziadka.Należyotoczyćgoopieką,aleteż
pilnowaćiniezostawiaćsamegowszałasiezmałymidziećmi.Te,jeślizajdzietaka
potrzeba,należypozostawiaćzkobietą.Staryczłowiekjestjakduch-pozostawiony
samemusobiepożerawłasnewnuki.
Jestwtejopowieścireminiscencjaczasówgłodu-wdawnych,wędrownych
czasachwystępowałyoneperiodycznie-wktórychnierazdochodziłodoaktów
kanibalizmu.Najbardziejnarażonągrupąbyliwłaśnieludziestarsi.Niezdolnido
samodzielnegozdobywaniapożywienia,bylizdaninałaskęmłodszychczłonków
wspólnoty.Gdyichzabrakło,starszyczłowiekbyłpraktycznieskazanynaśmierć
głodową.Stądpanicznylęknstaregoojca”,strach,którydoprowadziłgodozbrodni.
Kolejnąreminiscencjąrealia,którezdzisiejszejperspektywyokreślilibyśmy
jakopatologiczne.Wykorzystywanieseksualnedzieciwrodzinachbyłoczęścią
aborygeńskiejcodzienności,dziśzaś,wśródludnościrodzimejzamieszkującej
uboższerejonyaustralijskichmiaststanowismutnedziedzictwodawnychczasów.
Totakżejednazprzyczynwystępowaniawopowieściwątkuograniczonegozaufa-
niadoczłonkównajbliższejrodziny.
Jednakdzieciobójstwodokonanezmotywówinnychniżkulturowouzasad-
nione(zob.podaneprzykładyzkanonuaborygeńskiejneugeniki”)nieodmiennie
byłouważanezazło.Czyniącychjebohaterówmitówzawszespotykakara,jak
wopowieściznanejwśródluduMowanjum:
Dwiematkiposzłydopracyipozostawiłyswojepociechypodopiekąojca.Malcy
otrząsaliwielkągałąź,aichojciecrobiłgrotydowłóczni.Gdyodrąbywałkawałek
suchegodrzewa,robiłprzytymhałas,achłopcyzaczęlizniegoszydzić:
-Pierdzisz!
Wołalitakzakażdymrazem,gdyodrąbywałgałąź.