Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
26
Częśćpierwsza
Dopierotamznaleźlisatysfakcjonująceichmiejscedopołowu.Nadziewaliryby
naostrzewłóczniiskładalinawierzchołkuwydmy-poczymwracalinadwodę,by
kontynuowaćpracę.Napiaskuzczasemwypiętrzyłsiępokaźnystosupolowanych
ryb.
DupuliMumagłowilirybybezwytchnienia.Nieprzyszłoimnawetdogłowy,że
robiątoniezwłasnejwoli:zmuszaliichdotegoczarownicy.
Chłopcyszlicorazdalej,ażdokońcaławicy.Potemzagłębialisięcorazbardziej
wmorze,dopókinieskończyłsiępiasekpodichstopami.Dopierowtedyzdjęto
znichczar,aonipostanowiliwrócić.Wyszlinabrzegispojrzelidotyłu,leczza-
miastpiaszczystejdrogi,któradoprowadziłaichażtutaj,dostrzeglitylkowzburzo-
ną,wzbierającąwodę.Togwałtownafalaprzypływuodcięłaimdrogępowrotu.
DupuliMumagzrozumieli,żespotkałaichkarazalekceważeniemistrzówista-
regoobyczaju.
Staliobokstosuzłowionychryb,naostatnimskrawkuwydmy,któregojeszcze
niezalaławoda.Stądniebyłoucieczki.Obaj,tamgdziestali,zakopalisięwpiasku.
Wtymmiejscuwyrosłypóźniejdwadużegłazy.
Odtądkażdegoroku,wrazzprzyjściemporypółnocno-zachodnichwiatrów,
kiedytowzbierającafalaprzelewasięprzezpiaskowąławicęnazachódodwyspy
Gialug,zwnętrzakamienidobiegaskargaukaranychuczniów.
Żyjącewhordziedzieckouczyłosięraczejprzezaktywneuczestnictwowgrupieniż
przezprzygotowaniedotakiegouczestnictwa.Maluchyedukowałysięprzeznaśla-
downictwo,spędzająccałeżyciewbezpośredniejbliskościdorosłych,śpiącznimi
przyjednymognisku,szybkoprzyswajającsobieichzachowanie,nawykiimaniery.
Dotyczyłototeżjęzyka,choćmatkiwkontaktachzdziećmiczęstoużywałyndzie-
cinnychsłów”,wymyślonychnawyłącznyużytekichdwojga.Wwiększościwspól-
notpierwszymsłowemwymawianymprzezdzieckobyłosłowonmatka”.
Zbiegiemlatdziecispędzającorazwięcejczasuwewłasnychgrupach.Zaczy-
nająbawićsięzrówieśnikamiioddalającsięodmatczynejpiersi,wypracowują
sobiewłasnynfolklor”.Sątopiosenki,tańceiopowieści,odzwierciedlającepodobne
formyekspresjidorosłych.Podpatrzywszyichobrzędy,dziecisametworząswoje
wersjetychceremonii.Nawiększościobszarukontynentusąteżznanedziecięce
pieśniitańce,naśladującepieśniitańcedorosłych.
Stopniowopieśnidziecięcesązastępowanepieśniami,którychmłodegoczło-
wiekaucząstarsi,przeważniedziadkowie,iktóremająprzygotowaćgodoinicjacji.
Treściątychpieśnisązazwyczajuproszczonewersjelokalnychmitów.Oczywiście
innepieśnisąprzeznaczonedlachłopców,innedladziewczynek.
Czasamichłopcyidziewczynkinbawiąsięwmężaiżonę”,zakładającwspólnie
schronieniewpewnejodległościodobozowiska.Rodzicepozwalająimnato,acz-
kolwiekkontrolujądyskretnietęzabawę,twierdząc,żendziecisąjeszczezamałe,
abywiedziećwięcej”.Wtejzabawieludzisymbolizująmuszlealboorzechy.
Dodziśwrezerwatachaborygeńskiedzieci,pozaszkołą,ucząsięsame,zada-
jącpytaniadorosłym.Starająsięprzytymwzorowaćnaczynnościachwykonywa-
nychprzezrodziców-dziewczynkinaczynnościachwykonywanychprzezmatki,
achłopcyprzezojców.Podczaspracykobietwbuszuasystująceimdziewczynki
