Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
CzęśćI
Wysokietrawyuginająsięodpodmuchówwiatru.
Składająpokłonpospiesznemuniebu,poktórym
biegnąpodłużne,białechmury.Nawzgórzachpanuje
cisza.
Młodymężczyznaosmukłejsylwetcedociera
namiękkozaokrąglonyszczyt.Wiatrwydymajego
koszulę,mierzwiczarnewłosy.Podobnedokamieni
oczyspoglądajązespokojemimelancholią.Nagle
przebiegaprzezniecień.Ustasięwykrzywiają.Drgają
niekontrolowanie.Popoliczkachpłynąłzy.Mężczyzna
padanakolanazbladątwarząukrytąwdłoniach.Przez
chwilętkwinieruchomowmodlitewnejpozie,ażopada
niżej.Łokciamiuderzawziemię.Zjegopiersidobywa
siężałosnyskowyt,któryprzetaczasięechem
powzgórzach.
Budzisięgwałtownie.Wuszachwciążsłyszyszept.
Wydajesiętakwyraźny,jakbyktośstałtużobok:„Czy
teżjewidzisz?Patrz!Patrz!”.Wnaglącymgłosie
wyczuwapretensję.Cośprzeoczył,czemuśnie
poświęciłuwagi.Terazpatrzy,aleprzezoknosypialni
widzitylkobiałeiskrynanocnymniebie.Opada
nawymiętąpoduszkę.Porazpierwszyoddawnaudało
musięnormalniezasnąć,aterazznówbędziesię
przewracałzbokunabok.Oniczyminnymniemarzy,
tylkookojącymśnie.
Przesypiachwilę.Możetylkotakmusięzdaje.
Wskazówkizegaranieporuszająsię,mimożeczas
upływawgęstymzniecierpliwieniu.Zamykaoczy,lecz
wtedyczujenieznośnyuciskunasadynosa.Znów
jeotwiera.Wkońcuwstaje.Korzystaztoaletyiidzie
dokuchnizaparzyćkawę.
Mieszkawmałymparterowymdomku,wktórym
