Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
niewiesz,gdziektochciałbyzamieszkaćizkimdla
towarzystwa.Amożeniektórzywybiorąsamotność?Nie
wiemy...Zrobisiętylkozamieszanie,wdodatkudomy
sąoddaloneodsiebie,atoutrudnidyslokację.
–Cowięcproponujesz?
–Hotel.Powinientuchybajakiśbyć.Todużawyspa
iniesądzę,byznajdowałysiętutylkotakiedomyjak
ten.
–Dobrze–zgodziłsięTom.–Alegdziegoszukać?
Naszemapytejokolicypochodząsprzedniemalośmiuset
laty.Możewezwać„taksówkę"ikazaćsięwieźć
dohotelu?Jeślinawyspiejakiśjest,tonastamzawiezie.
Niewidzącsprzeciwuswojejtowarzyszki,dotknął
opaskiiwezwałpojazd,alekiedytenpokrótkiejchwili
podjechał,aonizajęlimiejscawśrodku,zmieniłzdanie
ipoleciłjechaćdoostatniej,żyjącejmieszkankiwyspy.
Wyjaśnił:
–PoradzimysięnajpierwAnuhei.Tolepszeniż
błąkaniesięnaoślep.
Pojazdszybkopokonałdzielącąichodległość
iwkrótceznaleźlisięprzeddomemAnuhei.Niebyłojej
namiejscu.Jużprawiemielipowrócićdopierwotnego
planu,kiedyKateujrzałasamotnąpostaćnaplaży,powoli
idącąwichkierunku.Pospiesznieruszylijejnaprzeciw.
–Ranozwyklespacerujęnadmorzem–wyjaśniła
imstarszakobietaiuprzejmiezapytała:–Jakminęłanoc?
Katepokrótcezdałajejsprawozdaniezich
wczorajszychprzygód,coAnuheaskomentowała
słowami:
