Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Mit#1
Uczącysiępotrafą
dokładnieocenić,
ilewiedzą
Większośćnauczycielidoświadczyłaprawdopodobnietakiejsytuacji:ucznio-
wie*napytanie,czymająjakieśwątpliwościdotyczącedanegotematu,odpo-
wiadali,żewszystkorozumieją,apóźniej,wtrakciesprawdzianu,okazywało
się,żewcaletakniebyło.Czasamiwstydząsięlubbojąidlategoniemówią
głośnooniezrozumieniudanejkwestii,aleprzeważnienaprawdęwierzą,że
wiedząwięcejniżwrzeczywistości.Uczniowieczęstomająsilnezaufaniedo
poziomuswojejwiedzy(np.Shaughnessy,1979;Sinkavich,1995),jednakjej
samoocenymogąbyćniezwykleniedokładne.Bjork,DunloskyiKornell(2013)
twierdzą,żenadmiernezaufanieuczniówdotego,cowiedzą,wynikazbłędnej
interpretacjiinformacjinatematwłasnegouczeniasięinieprawdziwychpoglą-
dównatematskutecznościróżnychstrategiiwtymzakresie.Uczniowiemogą
byćzatemprzekonani,żecoświedzą,chociażfaktycznietejwiedzyniemają.
Jednagrupabadaczystwierdziłanawet,żeprzewidywaniauczniównatemat
pamiętaniatego,czegosięnauczyli,byłynegatywnieskorelowanezfaktyczny-
miosiągnięciamipamięciowymi(Benjamin,BjorkiSchwartz,1998).Oznacza
to,żeuczniowiegorzejpamiętaliinformację,codoktórejbylibardziejprze-
konani,żezapamiętają,niżinformację,codopamiętaniaktórejbylimniej
przekonani.Umiejętnośćtrafnegooszacowaniawłasnejwiedzybardzosilnie
implikujezdolnośćwłaściwegowyborustrategiiuczeniasię,skutecznąaloka-
cjęczasunauczeniesięorazświadomośćosiągnięciaodpowiedniegopozio-
muwyuczenia(NelsoniDunlosky,1991;Bjorkiin.,2013).
*
Wjęzykuangielskimsłowem
student
określasięuczącychsięniezależnieodpoziomu
kształcenia,natomiastwjęzykupolskimstosujesięterminy„uczeń”lub„student”,wzależności
odjegoetapu,atakże„uczącysię”.Wtekściepojawiająsięzamienniewszystkietrzyokreślenia,
przyczymleksem„student”używanyjest,gdyzkontekstuwynika,żedanedotycząstudiów
wyższych(przyp.tłum.).
13