Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WojciechKojs
Wyróżnionewyżejfunkcjeioperacje,zachodzącewświadomości,posiadająswój
edukacyjnywymiar:jednostkiigrupyspołeczne,wyodrębnionezewzględunałączące
jecele,sąsystemamiuczącymisię,systemamizmuszonymidopozyskiwaniaiprzetwa-
rzaniainformacji.Dziejesiętomiędzyinnymipoprzezkoniecznekontrolowanie(spraw-
dzanie,badanie)iocenianie(wytwarzaniesądówwartościujących)własnejicudzejdzia-
łalności,poprzezzdobywaniewiedzyniezbędnejdopodjęciazaplanowanychdziałań.
Znaczącedlaedukacjiwynikiuzyskanowbadaniachnademocjamiinieświadomo-
ściąorazoddziaływaniemtychczynnikównaświadomość,napracęinaukę.Przyjmuje
sięistnienienpoznającejnieświadomości”,którazapoznajenasząświadomośćnietylko
zistotątego,cowidzimy,alerównieżzopiniąotym.nNaszeemocjemająswójwłasny
umysł,którymożemiećpoglądyzupełnieniezależneodumysłuracjonalnego”(Goleman
1997).Emocjezdecydowaniewarunkująprzebiegiwynikiuczeniasię.Niepokój,bez-
radność,przygnębienie,wytężonauwagaujemniewpływająnaosiąganerezultaty.Zko-
leidobrynastrój,optymizm,relaks,śmiech,nadzieja,wiarawsiebie,stanuskrzydlenia
zwielokrotniająwartośćuzyskanychwynikówprzyzmniejszonymwydatkowaniuenergii
mózgowej.ŚwiadcząotymmiędzyinnymidaneprzytoczoneprzezD.Golemana(1997).
Podniesionawyżejkwestiawydajesięważnadlasystemuedukacji,wktórympod-
systemkontroliiocenyjestźródłemlęku,strachu,niepokojuilicznychporażek,aprzede
wszystkimzniechęceniadosensownegowysiłkuiwyniszczającymtzw.uczniówsłabych
iprzeciętnych.Poprzeztrwającąwielelatdominacjęemocjinegatywnych,związanych
znauką,szkoławieluuczniomodbieradzieciństwoimłodość.Innyaspekttegozjawiska
pozostajewzwiązkuzkształtowaniemprzekonań,zwłaszczawsferzewartościmoralno-
-społecznych:przynadmiernychwymaganiachibrakumożliwościzestronyuczniów
sprostaniatymwymaganiom,szkołastwarzawarunkisprzyjającefunkcjonowaniukłam-
stwa,nieprawdyipozorowaniawstosunkachnauczyciel-uczeń-rodzice.Pomocrodzi-
cówwodrabianiuzadańilicznekorepetycjeorazdodatkowapracanauczycielitofakty
wskazującenadysfunkcjesystemu.
Uczeniesięjestwrodzoną,stanowiącąożyciuzdolnościąpoznawcząumożliwia-
jącąorganizmowiistnienieifunkcjonowaniewśrodowiskuidziękiśrodowisku.Jest
funkcjąsystemunerwowego,czylidynamicznymsystememinformacjiumożliwiającym
odbieranieinformacjiześrodowiskazewnętrznegozapomocąinformacjijużposiada-
nych,przekształcaniajednychinformacjizapomocąinnych,jużposiadanych,atakże
magazynowanieiprzesyłanie.Uczeniesięjestwięcsystememoperacjistanowiącym
oinformacyjnejwięziorganizmuzzewnętrznymiwewnętrznymśrodowiskiemjegoży-
cia,stanowiącymotym,iżorganizmstajesięczęściąutworzonegozinnychorganizmów
środowiskaspołecznegoiprzyrodniczegonadsystemuinformacji.Uczestniczywjego
życiu,wjegoprzemianach,wjegonieustannymstawaniusięiodradzaniu.
Wrozważaniachnadedukacją,wychowaniem,kształcenieminauczaniempojęcie
uczeniasię,zewzględunaswąwieloznaczność,łączoneznimtreściiprzypisywanemu
funkcje,odnoszącsiędoprocesużycia.spełniapodstawowąrolęwichopisie,budowie
teoriiwyjaśniającychiprojektowaniuichprzebieguiefektów.Nagrunciedydaktycznych
analiz,podwpływemnarastającejprzeztysiącleciawiedzyidoświadczeńpraktykiszkol-
nej,wzbogacającswątreść,przyczyniałosiędorozwojumyśliikoncepcjipedagogicz-
nychniekiedybazującychnawątpliwychprzesłankachizałożeniach.
18
