Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ofiarą[9])?Wjakisposóbnauczycielemająskutecznie
nauczaćwklasachliczącychzregułyponad
dwadzieściapięć,częstonawetwięcejniżtrzydzieści
osób,wktórychponadpołowauczniówmaproblemy
zdrowotne?Jakiesąkluczowecelepaństwa,wktórym
czołowipolitycyokreślająpolitykęrodzinną–czyli
kształtowaniestruktur,wjakichwyrastająnaszedzieci
–„niepotrzebnymzamieszaniem?”[10].Costanowi
priorytetowezałożeniapolitykikraju,wktórym
większośćuczniówszkółpodstawowychiśrednich
wychodzizdomubezuprzedniegozjedzenia
śniadania?Jaktomożliwe,żebyekskluzywnezakupy
wieczoramiiwweekendymiałydlaspołeczeństwa
większeznaczenieniżsytuacjadziesiątektysięcydzieci
imłodzieży,którychsamotniewychowującematki
zarabiająnażyciezasklepowąladą?Czterymiliardy
euro,jakierządniemieckiprzeznacza(2006r.–przyp.
tłum.)nadofinansowywanieszkółcałodziennych,
tozwykłajałmużna[11]natlerzeczywistychpotrzeb
związanychzremontamiiwyposażeniemszkółoraz
koniecznościąpoprawysytuacjipersonalnej.
Alecowszystkietepytaniamająwspólnego
zneurobiologią?Odpowiedźjestprosta:dzieckotonie
segregatorbiurowy,doktóregomożnawkładaćdawki
wiedzyniczymzapisanekartkipapieru.Dzieci
sążywymiistotami,którychprzeżyciaizachowania
podlegająprawomneurobiologii.Celemniniejszej
książkijestnaświetleniezależnościmiędzy
konkretnymisytuacjamiżyciowymiadoświadczeniami
wrelacjachmiędzyludzkich,pokazaniewpływutych
zależnościnaprocesyneurobiologicznebędące
podstawądziecięcejmotywacjiizaangażowaniaoraz
uświadomieniewynikającychznichkonsekwencji.
Politycyipracownicyadministracjiodpowiedzialni
zasystemedukacji„odzewnątrz”–przycałym
