Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
14
Wstęp
bowiemmożliwewpublikacjiodydaktycznymcharakterzewyłoże-
nieiprzedyskutowaniewszystkichaspektówpragmatykikomunika-
tywistycznej,aninawetichwiększości.Koniecznaokazałasięselek-
cjaporuszanychzagadnień.Dlategoniewielemiejscapoświeciłamna
omówienienurtów,koncepcjiiteorii,któreprzyswoiłapragmatyka
komunikatywistyczna.Pominęłamrównieżetapyformułowaniasię
myślikomunikatywistycznej,przedstawiającmetodologięwkształ-
cie,jakiprzybraławdrugiejdekadzienaszegostulecia.
Podręcznikpisałamzmyśląostudentachkierunkudziennikar-
stwo,mediaiprojektowaniekomunikacjiUniwersytetuŁódzkiego,
jakrównieżzeświadomością,żepublikacjamożeznaleźćszerszegro-
noodbiorców.Dokonującdoborutreściisposobówjejprezentacji,
uwzględniłamoczekiwaniazarównonauczycieliakademickich,jak
istudentówkierunków,naktórychomawiasięzagadnieniazwiąza-
nezjęzykoznawstwem,komunikacjąspołecznąidziennikarstwem.
Zainspirowanarozmowamizmłodymibadaczamireprezentującymi
dziedzinęnaukhumanistycznychispołecznych,określiłamdwado-
datkowecelepodręcznika:wsparcieCzytelnikówwpodejmowanych
analizachtekstówiprzygotowanieichdoświadomegoodbiorutek-
stównaukowychpoświęconychmetodologiikomunikatywistycznej.
Dydaktyczneprzeznaczeniepublikacjizaważyłonakształcie
rozdziałów.Zarównowpierwszejczęścipodręcznika,wprowadza-
jącejwróżneteoriepragmatyczne,jakidrugiej,poświęconejjuż
wyłącznieujęciukomunikatywistycznemu,zachowałamidentyczny
układ,obejmujący:
1)merytorycznyopiszjawiskazilustrowanyzasłyszanymi
wypowiedziami;
2)przykładoweanalizyopartenamaterialepochodzącym
zdyskursówartystycznegoipublicystycznego;
3)inspiracjedlaposzukującychzachęcającedolekturypomi-
niętychwopracowaniumetoditechnikbadawczych;
4)zadaniapozwalającenapowtórzenieiusystematyzowanie
treścimerytorycznychorazćwiczeniaopartenaautentycz-
nychtekstachliterackichidziennikarskich;
5)literaturępogłębiającąomówionewrozdzialezagadnienia.