Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
20
Rozdział1
zdaniachjakoabstrakcyjnychelementachjęzyka,askupionosięna
badaniukomunikacjijęzykowejwkontekście.
Autoremunikatowegoprogramubadawczego,wskazującego
nazwiązkijęzykazdoświadczeniemjednostkiiświatemkultury,
byłLudwigWitgenstein.Jegowkładwopisfunkcjikomunikacyj-
nejjęzykabadaczeporównujądoroli,jakąImmanuelKantodegrał
wzakresiefilozofiikrytycznej.AustriackifilozofwswoimdzieleDo-
ciekaniaflozofczne(1953)zauważył,żekażdejdziedzinieludzkiego
działaniaodpowiadawielośćscenariuszykomunikacyjnych,które
nazwałgramijęzykowymi.JednązgłównychtezWitgensteinajest
stwierdzenie,żesłowozyskujeznaczeniedopierowużyciu.Prace
filozofazapoczątkowałynowyrozdziałwhistoriinauki:wzakres
zainteresowaniafilozofówjęzykaijęzykoznawcówzaczęłypowoli
wchodzićaspektypsychologiczneikomunikacyjnemówienia,skut-
kiwywołaneprzezwypowiedziorazwpływsytuacjipozajęzykowej
iuwarunkowańkulturowychnarozumieniekomunikatu.
1.2.Pragmatykajęzykowa
Wprowadzenieterminupragmatykadojęzykoznawstwaprzy-
pisujesięfilozofowinależącemudoamerykańskiejszkołysemiotyki
-CharlesowiMorrisowi.Badaczw1938rokusformułowałwzary-
siepodstawysemiotyki(naukioznakach),wyróżniającwjejobrę-
bie:semantykę,syntaktykęipragmatykę.
(znakiiobiekty)
SEMANTYKA
SYNTAKTYKA
SEMIOTYKA
(znaki)
(znakiiinterpretatorzy)
PRAGMATYKA
Semantykaobejmujebadanianadjęzykiemmającezaprzed-
miotrelacjepomiędzyznakamijęzykowymi(kotdomowy)aich
