Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
19
DanielKasprowicz
(ur.w1990r.)–
dietetykkliniczny,
pielgrzym,
podróżnik,
bloger,absolwent
Gdańskiego
Uniwersytetu
Medycznego.
Od2014roku
posługujena
Madagaskarze,
zajmując
sięzarówno
niedożywionymi
dziećmi,jak
ichorymina
malarię,tyfus
itrąd.Autor
artykułów
naukowych
traktujących
obezpieczeństwie
żywnościowym
wkrajach
rozwijających
sięiksiążki
Kilasymandry.
JakMadagaskar
nauczyłmnie
kochać(2015).
coczwartkowatsena.Dzieciniezmienniechorująnamalarię,nadaljestmnóstwo
niedożywionychnaulicachtegoniewielkiegomiasteczka.Światoweorganizacje
ciesząsięzsukcesu2015roku–głodujetylkoniecomniejniż800milionówludzi
naświecie,czylio200milionówmniejniżwlatach90.XXw.Mampikonydawno
niedoświadczyłomiędzynarodowegowsparcia,choćnadalprzystojnyBradPitt
ipociągającaAngelinaJoliewalczązgłodemnaświecie.
Przechadzającsięnieśpieszniepotychwąskichuliczkach,jestembombardowa-
nytysiącempozdrowieńipowitań.Choćwstydsięprzyznać,rozpoznajęzaledwie
garstkętychserdecznychludzi.Czasemtobylipacjencibądźrodziceopatrywanych
dzieci,czasemtomieszkańcywiosek,któreodwiedzałem.Aczasemzaśtosprzedaw-
cy,odktórychjużdawnonicniekupiłem.MijamgrubawąMalgaszkę,handlującą
kokosamiibiałąfasolą.Namawiamnienakawałekorzechazamoczonegowmętnej
wodzie.Niezatrzymującsię,rzucammalgaskimżartem.Takiejserdecznościnie
spotkałemdotychczaswżadnymsupermarkecie.
NieomieszkamzajrzećdoVaivyBotaBe15,którahandlujekoszulkamiiszortami
europejskiejjakości.Pantalony,choćużywane,ciesząsięzdecydowaniewiększym
zainteresowaniemniżdrogie,jeszczenowe,chińskiejprodukcjispodnie.Odzieżod
BGrubejPani”wytrzymujeręcznepraniewrzece,nieblednienasłońcu,niepruje
się,amateriałzdajesiębyćmocniejszy.Jakostałybywalecotrzymujęcenowy
upusto1000ariarów(około75gr)!Kobieta,niezwyklesympatycznairozmowna,
siedzizwyklenaprowizorycznym,kilkunastometrowymstoliku,razemzestertą
cuchnącychstęchliznąubrań.Tylkoopuchniętestopywystająspodskładanych
przezniąkoszulekznowejdostawy.Wporzesjestyprzewracasięnabokizasypia
wdobytkuswojegożycia.Kilkanaściekrokówdalej,jeszczewalejcezubraniami,
zagadujemnieniewielkaMalgaszkaojasnejkarnacji.Sprzedajepodrabiane,
chińskiesportoweszortyikoszulki.Nieoszukuje,azakupyuniejniewymagają
pięciominutowychnegocjacjicenydanegotowaru.Udajęsiędoniej,bykupić
czarnelubczerwonespodenkinazajęciawychowaniafizycznegodlachłopaków
zdomudziecka.Czasemsiedzisamotnieizpodpartąrękąprzyglądasiętoczące-
musięnabazarzeżyciu.Ciekaweoczymwówczasmyśli?Ciekaweczyjestszczęśli-
wa?Wjednejzrozmówopowiedziałamioswojejpracy.Każdegorankaogodzinie
czwartejranorozstawiaswojeniewielkiestoiskoipokoleiwyciągaposkładane,
pochowanewodpowiednichworkachubrania.Colepszewieszanawieszakach,
tańszeukładanamaciepołożonejnaziemi.Wszystkogrupujekolorystycznie:czer-
wonedoczerwonych,zielonedozielonych,pomarańczowedopomarańczowych.
Składanietowarurozpoczynaokołogodzinysiedemnastej,byzaniespełnadziesięć
godzinrozpocząćwszystkoodnowa.
*
W2015rokuuczestniczyłemwświatowejkonferencjinatematgłodunaświe-
cie.Rozmawialiśmyoewentualnychmożliwościachwykarmieniagłodnejplanety.
ZorganizowanewAustraliispotkaniezrzeszałostumłodychaktywistów,którzy
debatowalionowychtechnologiach,organizmachgenetyczniemodyfikowanych,
marnowaniużywnościibrakubezpieczeństważywnościowegowogóle.Podzielono
nasnapięćgrup,wktórychmoderatorembyłdoświadczonyjużmentor,pracownik
wielkiejkorporacji.MojągrupąopiekowałasięszczupłaidośćwysokakobietazNo-
wejZelandii.GdykoncentrowałemsięnaproblemachgłodującychdziecinaMada-
gaskarze,zbiłamniejednymzdaniem:BNieprzyjechaliśmytudyskutowaćoAfryce”.
15Zmalg.bardzogrubakobieta.
