Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
amerykańskichintelektualistów.
Niezaprzątałswojejuwagiwyłączniearcydziełami;
zawszewyjątkowootwartyiszczodrynawetwobec
niepierwszorzędnychutworów,zgłaszałstanowczy
sprzeciwtylkowobecpublikacjimałoambitnychlub
skrojonych,byschlebiaćczyimśgustomlubnieśćłatwe
pocieszenie.WtekstachkrytycznychSteineranie
mamiejscana„demokrację”,jeślirozumiemyprzez
topobłażliwąakceptacjęwszystkiego;gotówbyłjednak
pisaćotym,conaglepojawiałosięwzasięguwzroku,bez
ustalonejzgóryteoriiwartościlubhierarchiizasad.
Wprzeciwieństwiedowieluwspółczesnychrecenzentów,
którzyostatniozdobylisporyrozgłoswUSA,Steinernie
czytałpoto,abydoszukiwaćsięrozczarowań,inigdyteż
nieuważałuprawianiakrytykizapretekst,byprzybierać
malowniczolekceważącepozy.
WewstępiedozbioruesejówirecenzjiLionelaTrillinga
LeonWieseltierzauważyłniedawno,żeTrilling„nieczytał
poto,abyulegaćolśnieniu”,lecz„ćwiczyłsięraczej
w«wyobraźnimoralnej»niżwwyobraźni”;nawetwtedy,
kiedyprzyglądałsiędziełomsztuki,był„historykiem
moralności”,zastanawiającymsięnad„źródłamihistorii
moralnejswojejkultury”.Steinertakżeczęstopisywał
jako„historykmoralności”.Wewczesnychesejach,jak
Nocnesłowa
(zwydanegow1967rokutomu
Language
andSilence
),zająłsię„cielesnymiidyllami”dzisiejszych
pornografów,abyzadaćpytanieocenę,którątrzeba
zapłacićzanieskrępowanąwolnośćczytania.„Zagrożenie
wiążesięzbeztroskąpogardąautorapowieści
erotycznychwobecczytelników,stworzonychprzezsiebie
postaciisamegojęzyka.Naszefantazjestałysię
produktemdostępnymwsprzedażyhurtowej”5.Winnych
esejachbadałrelacjępomiędzysztukąirasizmem
(przypadekLouisa-FerdinandaCéline’a),erozję
prywatności,moralnystatusprzyznanyniedawno
szaleństwuialienacji.Uzasadnionewydajesię
stwierdzenie,żeistotątekstówSteinerasąćwiczenia
wzakresiemoralnejwyobraźni.
Aprzecieżnikomunieprzyszłobydogłowy,żeSteiner
