Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
NicolasPoussin(1594–1665)zawszepozostawałwcentrum
zainteresowańbadawczychiwrażliwościBlunta.
Wokresiewyznaczonymprzezstudium
APoussin-
CastiglioneProblem
zlat1939–1940iartykuł
Poussinand
Aesop
z1966rokuwydałponadtrzydzieścitekstów
poświęconychtemuartyście.Wsamymroku1960Blunt
opublikowałpięćważnychartykułównatemat
francuskiegomistrzaklasycyzmu,wnastępnym–trzy
kolejne.Niebyłobyprzesadąstwierdzenie,żejest
onrówniebliskokojarzonyzPoussinem,jakinnywielki
historyksztuki,CharlesdeTolnay,zMichałemAniołem,
czyteżjakErwinPanofsky,napewnychetapachswojej
kariery,zDürerem.TozapośrednictwemPoussinaBlunt
ukształtowałiprzebadałswójodbiórnietylko
klasycystycznejineoklasycystycznejsztukioraz
architektury,alerównieżprzestrzennejkompozycji
uCézanne’a,sztukireligijnejRoualtaorazzgrupowania
postaciirozproszenieświatłauSeurata.Tępasjęcałego
życiazwieńczyłBluntdwutomowymdziełem
poświęconymtwórczościPoussina–włączyłdoniego
odczytywygłoszonewramachWykładówimienia
A.W.MellonawWaszyngtonieorazkatalogopisowy
twórczościartysty–opublikowanymprzezBollingen
FoundationwNowymJorkuw1967roku.
Akademicko-krytycznaprozaBluntajestutrzymana
wchłodnejtonacji;odrzucaotwarcieudramatyzowany,
osobistyliryzm,takcharakterystycznydlapoświęconych
sztucepismPateraiRuskinaorazichnajbardziej
fascynującegonastępcy,AdrianaStokesa.Znielicznymi
wyjątkamitrudnouBluntadoszukaćsiętakich
sporadycznychprzebłyskówimpresjonizmuinatarczywej
retoryki,jakieozdabiajądziełaKennethaClarka.Własna
stylistykaBluntanasiąkłaprzejrzystąnienachalnością
francuskiejmanieryklasycystycznej,którąsamczęsto
analizowałiwysocecenił.Aprzecieżznajdziemy
wrefleksjachnadPoussinemwskazówkipozwalające
odczytaćjegozasadnicząwizjęsztuki.DziełaPoussina
uszlachetniacelowyzamysł.Sąucieleśnieniem
„precyzyjnieprzemyślanejwizjietyki,konsekwentnego
