Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
XLVIII
Uwagioprzekładzie
częścirozrosłysięiczęśćostatniauległapodziałowinatrzy
częściodrębne.BrakrękopisuEtyki,różnezmiany,jakieau-
tordoniejwprowadziłwtrakciepracy,aktórychśladyza-
chowałysięwsamymtekście,zmianywidocznezporównania
oryginałuzwersjąholenderską,błędydrukarskieiomyłkilub
przeoczeniaautora–wszystkotospowodowałokonieczność
skrupulatnejkrytykitekstu.Rozpoczęłasięonaodchwili,
gdypodługiej,bo125lattrwającejprzerwiepodjętoponow-
newydaniedziełfilozofa.WydaniazbiorowedziełSpinozy
wjęzykuoryginałusąnastępujące:H.E.G.Paulusa(dokona-
neprzywspółpracyHegla)–1802–1803;A.Gfroerera–1830;
C.Riedela–1843;C.H.Brudera–1843–1846;H.Ginsberga
–1882;J.vanVlotenaiJ.P
.N.Landa–1882,IIwyd.1895;
wreszcieC.Gebhardta–1923–1925.Traktatkrótkiopubliko-
wałporazpierwszyvanVlotenwroku1862.Wjegowyda-
niuporazpierwszyrównieżznalazłysięfragmentyzrozpra-
wyotęczyizrozprawyorachunkuprawdopodobieństwa.
PierwszewydaniadziełSpinozywniosłyniewieledokryty-
kitekstu.Poważniejszezasługimawtymwzględziewydanie
vanVlotenaiLanda,którejednakniejestwolneodbłędów.
Najlepszeizawierającenajobszerniejszyoraznajsumienniej
opracowanymateriałkrytycznyjestwydanieGebhardta,
któreprzedewszystkimopierasięnaskrupulatnejanalizie
porównawczejwersjiholenderskiejiłacińskiejorazwykorzy-
stujecałydotychczasowydorobekbadańkrytycznych,pro-
wadzonychnietylkozokazjikompletnychedycji,aleprzy
licznychwydaniachposzczególnychdziełiprzytłumacze-
niachnaróżnejęzyki.Zistniejącychprzekładówcałości
twórczościSpinozynajlepszyjestprzekładniemieckiwczte-
rechtomach(1907–1914),dokonanyprzezO.Baenscha,
A.Buchenaua,C.GebhardtaiC.Schaarschmidta.Istnieją
