Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
dźwięksięzamnąwlecze.
–Zapomniałapani,iluTrojkanzabiłpanFlynn?
–Lucianazwieradłoniewpięściiwspiera
jenabiodrach.–Amożepoprostunictopaniąnie
obchodzi?
Jakonaśmie?
–Nierobiłtegozzimnąkrwią.Walczyłizabijał
wbitwie,atoróżnica.Pozatymbądźmyszczerzy,nie
mapaniprawanikogooskarżać.Założęsię,żesama
zamordowałapanirówniewieluMiriadczyków.
DziękiSieciwiem,żewTrojceuważasięLucianę
zarozjemczynię.PopółtorarokumęczarniwPrynne
–dokądrodzicewysłalimniepotym,jakodmówiłam
sprzymierzeniasięzMiriadą–wiem,żeczasem
jedynymnarzędziemzdolnymzaprowadzićpokójjest
miecz.
Lucianarobisięczerwonazezłościamoże
zewstydu?Mamwrażenie,żedostrzegamnawetbarwę
dumy.
Shamusunosibrodę.
–Niechcemisięwierzyć,żenaszymPrzewodnikiem
jestdziewczynanatyległupia,żezwiązałasię
zMiriadczykiem,którypragniezniszczyćnas
odśrodka.
Podwójneauć.Mamochotęodpowiedzieć„No
tolepiejuwierz”,alegryzęsięwjęzyk.
–Stałosię.Isięnieodstanie.–Wcaleniechcę,żeby
się„odstało”.–Musiciemizaufać,żemamnawzględzie
dobronaszejkrainy.Pozwólciemidziałać.
–Miałabympanizaufać?Niewierzę,żejestpani
wstaniedecydowaćoWŁASNYMżyciu,acodopiero
