Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
***
Wnauceistniejewieletakichobszarów,wktórychowocne
poruszaniesięwymagazachowaniarównowagimiędzyemocjami
iracjami.Racje,rozum,chłodneanalizyprzezstuleciabyły
niekwestionowanymatrybutembadaczy.Zkoleiemocje,pasja,
świadomość,żeanalizującotaczającąnasrzeczywistość,
odwołujemysiętakżedowyobraźni,dobliskich(lubobcych)nam
wartości,byłyczymś,cobadaczmusiałpodkontroląraczej
jeukrywał,niżsięznimi„obnosił”.Czyniłtakwprzekonaniu,
żetylkowtensposóbmożnazrealizowaćswojąmisjęuporczywe
poszukiwanieprawdy.Postępowałtakteżpodwpływempresji
kulturowej,bardzoprecyzyjnedefiniującejrolęuczonego.
Jednakpotym,jakThomasKuhnogłosiłswojeopusmagnum
(2001),liniedemarkacyjnemiędzynaukąatym,coniąniejest,
przestałybyćoczywiste,wyraźneiostateczniewyznaczone.Idea
naukiwolnejodwartościpowolizaczęłanietylemożeustępować,
iletworzyćmiejscedlawizjinaukinasyconejwartościowaniami.
Przekonanieokoniecznościzachowywaniarównowagimiędzy
emocjamiarozumemstałosięgłównądyrektywąmetodologiczną,
doktórejodwoływałemsięwpracynadksiążką.
Napoczątkubyłyemocje.Raczejtenegatywnezłość
izdziwienie.Zajmującsięod20latewaluacją,stalezadawałem
sobiepytania:Jaktosiędzieje,żeogromnydorobekteoriiipraktyki
ewaluacjizgromadzonywciąguponad60latjejkarieryjako
dyscyplinyakademickiejjesttaksłaboznanywPolsce?Dlaczego
wpraktycepojawiająsiętakczęstojejkadłuboweformy?Dlaczego
wdyskursiepublicznymczęściejprzypisujesięjej
gombrowiczowskie„gęby”niż„twarze”?Comyślećotych,którzy
posługującsięsłowem„ewaluacja”,czyniątowsposóbświadczący
otym,żeniewiedzą,oczymmówią?
Nakażdeztychpytańmożnaodpowiedziećdwojako.Odpowiedź
udzielonazpoziomuemocjibędzieinnaniżtazpoziomuracji.
Paradoksalnieżadnejznichniemógłbymprzyznaćstatusuprawdy.
Takpowstałpomysłnaksiążkęijejtytuł.Mimowielkiejpokusy
inaturalnejukażdegoczłowiekaskłonnościdouleganiapysze
niezdecydowałemsięnanapisanietekstu,któregocelembyłoby
wyjaśnianieistotyewaluacjiedukacyjnejwpostacitwierdzeń
ugruntowanychjedyniewlogiceiempirii.Zrezygnowałemzanaliz