Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
równieżzajęławrogiewobecniejstanowisko:przezwiekcały
samotnicy,jakichnazywano,będąwystawieninazacięte
prześladowania.Wtejtoszkole,mimoiżurzędowniezamkniętej,ale
kształcącejnawpółpokryjomukilkawybranychpacholąt,spędzi
młodośćRacine;wyniesiezniej,obokgruntownejznajomości
piśmiennictwagreckiego,pewnecechyumysłu,które–mimo
iżzbłąkanyuczeńdalekoodbiegnieodswoichmistrzów–nadadzą
teatrowijegoznamiennezabarwienie,awreszcie,przywspółdziałaniu
okolicznościżyciowych,sprowadzągozpowrotemkuzaciszu
samotników.
Opuściwszywdziewiętnastymrokutęuczelnięsurową,leczpełną
dobrociisłodyczy,młodyRacinewahasięzwyborempowołania.
Rodzinamyślioadwokaturze,osukienceduchownej;jegociągnie
teatr,literaturai–życie.ZetknięciezMolierem,wówczasjużgłośnym
imodnymautorem,dyrektoremnadwornegoteatru,rozstrzygaolosach
Racine'a.PopierwszejdośćsłabejpróbieTebaidaczyliBracia-
nieprzyjaciele,zdobywaostrogipisarskieAleksandremWielkim,
rodzajemheroicznejkomedii,niezupełniejeszcze„rasynowskiej”,
przyjętejzwielkimuznaniemnadworzeiwmieście.Młodypisarz
rychłopokazujepazury:niezadowolonyzwykonaniasztukiwteatrze
Moliera,oddajeją–niezbytlojalnie–aktoromzPałacu
Burgundzkiego;zarazemuprowadzaMolierowijednązaktorek,słynną
zurodyduPare,którejmiłośćpozyskałRacine,tryumfującwjejsercu
naddwomanajwiększymipisarzamiepoki,starymCorneillem
i–samymMolierem.Więcejjeszcze:zaczepionyprzezswych
wychowawcówzPort-Royal,którzyteatruważajązadziełoducha
Złego,zatrucicielstwodusziwszelkimisposobamistarająsięratować
dawnegouczniaz„otchłanizepsucia”,odpowiadaimlistemotwartym,
złośliwymiciętym,którystanowijedenznajświetniejszychwzorów
prozyfrancuskiej,alektórysamRacinewdobienawróceniabędzie
uważałza„najbardziejhańbiącewspomnienieswegożycia”.Wtakim
usposobieniu,upojonyżyciem,miłościąipoczuciemwłasnego
geniuszu,dajedzieło,które–podobniejakCydCorneille'a,jakSzkoła
żonMoliera–tworzyepokęwdziejachfrancuskiegoteatru:
Andromakę(1667).
Andromakazawierajużwszystko,costanowisiłę,odrębność
iwielkośćRacine'a.Jakopojęciedramaturgiijestonaczymśzupełnie
nowym.PodczasgdyCorneilledążyłwtragediachswoich
donadzwyczajności,dostworzeniawyjątkowychkonfliktów
ipowikłań,którymabysprostać,człowiekzmuszonyjestwznosićsię
