Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
M.Kowalski;D.Falcman,Fenomenologie:socjologiaversuspedagogika,Kraków2011
ISBN:978-83-7587-980-3,©byOficynaWydawnicza„Impuls”2011
14––Wstęp––
interpretacji,selekcjonującwłasnyproblembadawczy.Interesujegomianowicie,
co–wzestawieniuztradycyjnymiorientacjamiwnauce–czyniąfenomenolo-
giezpodmiotem:jaksiędoniegoustosunkowują–czylijakietreściprzypisują
jegopojęciu,jakinadająmustatuspoznawczy,jakiejestznaczeniepodmiotudla
teoretycznejpropozycji,naktórąskładająsięfenomenologie.Komparatystykę
fenomenologicznejipozytywistycznejperspektywypodmiotuzapewniąL.Koła-
kowskiiP
.Ricoeur.Zderzeniemyślinajtrafniejująćjakofundamentalnerozejście
sięsposobówmyśleniaopodmiocie–samowykazanietegorozejściasię–znów
metaforarozwidleniadróg–jestważne,boszkicujeokreślonekoncepcjenauki.
Źródłempodziałuniejestwcale,cozwykłosięprzypisywaćfenomenologiom
ipozytywizmowi,metodologicznyrygor,leczwłaśnieodmiennakoncepcjawiary-
godnegodoświadczenia.Fenomenologiepostulujązajęciesięświadomością,którą
zcałąmocąikonsekwentniedyskredytujepozytywizm.Itutajwłaśnie–ewokują-
canapięciaikonsekwencjeobuczęści–kośćniezgody.WywodyM.Kowalskiego
przybiorąpostaćteoriopoznawczychanalizorazluźniejszej,refleksyjnejnarracji–
niedławiącejsięzpowodurygorówmetodycznejanalizy,zatokontekstualizującej
rozstrzygnięciazczęścipierwszej.TeostatniesąwzględemanalizirefleksjiM.
Kowalskiegodoraźne–stanowiątylkoelementznacznieszerszegoobrazu,naktó-
ryskładająsięzałożenia,kierunkirozwojowemyśli,szczegółowerozstrzygnięcia
E.Husserlaijegonastępców–napolufilozofiiisocjologii.M.Kowalskizajmiesię
problemamizhistoriiidei–ukażerozmaitośćstanowisk,formułowanychprzez
fenomenologówpocząwszyodpionierskichideiE.Husserla,askończywszyna
socjologicznychtrawestacjachtychpomysłów.
Niezależnieodimponderabiliówanalizteoriopoznawczych,którespełniów
tekst,nieopuszczającympolawidzeniaautorówcelemstudiówjestuprzystępnie-
niefenomenologiijakoformacjiintelektualnejnieenigmatycznej,ajużnapewno
nieezoterycznej.Bardzoczęstonazwa„fenomenologia”powtarzanajestbezwied-
nienaokreślenieczegoś,cowbliżejniewiadomysposóbróżnisięodtradycyjnych
wzorcówsocjologiiczypedagogiki.Fenomenologiabywateżusprawiedliwieniem
różnychodtychtradycyjnychschematówkonceptualizacjiproblematykibadaw-
czejczysposobówprowadzeniaanaliz.Aniewszystkoprzecież,coróżneodtych
tradycyjnychujęć,możepretendowaćdomianafenomenologii.Ryzykonieupraw-
nionegozawłaszczeniaperspektywyjestwięcwyraźne.
Braklepszegorozeznaniawfenomenologiach–jakozespoleidei,którewy-
warłytaksilnywpływnanastępnegeneracjewnauce–sprzyjabezwiednemu
ujmowaniuichwżargon.Toniebezpieczeństwowartoukrócić.Fenomenologie–
twierdzimywtekścieuporczywie–sąważnymsposobemmyśleniaopedagogice
isocjologii.Trzebajepopularyzować–aleodpowiednioreinterpretowane.Feno-
menologieniepowinnybyćdłużejnapodobieństwobajki,którejużytecznośćjest
niemniejodludycznejpartykularna:instrumentalizujesięmianowiciedopreten-
sjonalnegowypowiadaniasłowa,tworzeniawokółniegomagii,celebrytajemnicy
imówieniaofenomenologiachwszystkiego,cozdajesiębyćwzwiązkuzkażdym