Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
M.Kowalski;D.Falcman,Fenomenologie:socjologiaversuspedagogika,Kraków2011
ISBN:978-83-7587-980-3,©byOficynaWydawnicza„Impuls”2011
––Wstęp––
13
nych.Z.Krasnodębskizastrzegł,iżwobecbrakukluczaselekcjiuzyskanydrogą
autorskiejdecyzjibezwyraźnegokryteriumamalgamattreścifenomenologicznej
przezwielusklasyfikowanyzostaniejakoherezja.Problemnastępnytozharmoni-
zowanieperspektywfilozoficznejisocjologicznej–takbyspełnićzamysłprzejścia
odfilozofiidosocjologii.Principiumjestprzecieżmocniejszeugruntowanieso-
cjologii–zatemwktórymśpunkcieanaliztrzebaprzejśćwłaśniedoniej,ekspo-
nującjejprzestrzeńdyscyplinarną.Naszymzdaniem,Z.Krasnodębski–socjolog
rekonstruującymyślHusserlowską–chybaniepotrzebnie,coparadoksalne,zajął
siękwestiąontologiiregionalnych–kiedydopowiedzeniawymagaływarunkiko-
niecznewzorcówmyśliiemocjiwobrębiejednostekprzeżyciowychLebenswelt.
Towłaśnie,wedlenaszegoprzekonania,zagadnieniedlasocjologiiistotniejszeod
reinterpretacjiHusserlowskiegopomysłunaejdetykę.Problemsamwsobiejest
przytymzajmującypoznawczo.
Drugaczęśćksiążkibędzierównieżmiejscemekspozycjitezyowieloścife-
nomenologii,któraeksploatowanajestjużwniniejszymwstępie.Wielośćidei
wpierwotniejednolitejintelektualnieformacjimyślowejcharakteryzujenietylko
fenomenologiefilozoficzne,leczjestteż„znakiemczasu”polskiejpedagogiki:insty-
tucjonalizującejsięwedleokreślonychrozstrzygnięćteoretycznych,leczrównież
adekwatniedofluktuacjiideologicznych,politycznych;tymostatnim–mnożącym
dylematywprzestrzeniintelektualno-aksjologicznejwaloryzacjiteorii–dalekodo
bezstronnościrozstrzygnięćnaukowych:
Obecnieprzestrzeńedukacjiupodabniasiędomnóstwaidei,teoriioraz-
lozoi,zmuszającychdozachowywaniakrytycznejświadomościwzakresiebadań
orazwramachmigracjipomiędzyrozmaitymidyskursamiedukacji:polegającejna
odławianiuepistemologicznych,ontologicznychorazantropologicznychprzesłanek
kolejnychedukacyjnychpomysłówteoretycznych5.
Nieistniejecośtakiego–twierdzimy–jakjednafenomenologia,wmiejsce
jednejtrzebamówićowielu–itozarównowzakresiesocjologii,jakifilozofii.
E.Husserlbyłpionieremmyślifenomenologicznej–grupypomysłóworganizują-
cychprzestrzeńrefleksjifilozoficznej.Zapewniłjejokreślonekoordynatymyślowe,
jednaknatymzasięgjegooddziaływańsiękończy.H.G.Gadamer,M.Heidegger
iinnipodążyliinnymiścieżkamianaliz.Ichteoretycznaautonomiawzględem
E.Husserlajestwyraźna.Oddzielnośćfenomenologiifilozoficznychodsocjolo-
gicznychtokwestiaosobna.Niezależnieodtychzróżnicowań,którewyczerpują
optykęsprawwewnętrznychfenomenologii,trzebaspojrzećnateostatniewper-
spektywiezewnętrznej,itutajistniejądwiemożliwości.Pierwszajestkrytycznym
zapytaniemomiejscefenomenologiiwhistoriimyśli.Dorozpracowaniazadania
podejśćmożnanawielesposobów.M.Kowalskiskorzystałzpewnegoklucza
5B.Śliwerski,Polishpedagogyinthefaceofcontemporarytheoriesofeducationandtraining,„Te
NewEducationalReview”2005,6,s.7.
