Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
osobistą,którazałamujeizniekształcaświatło
naturalne”.
Idolafori
(idolerynku—rynekantyczny,
forum,toprzestrzeńpubliczna,wktórejprzede
wszystkimsięmówi)—towięzynarzucaneludzkiemu
poznaniuprzezjęzyk,wktórymsięonowyraża.Nie
chodzitu,oczywiście,ojakiśjęzyketniczny,aleoto,
żeludzkiemyślenieprzybieraformęwyłącznie
językową.Jeśliużywasięniejasnychinieadekwatnych
nazw(np.takich,którenieodnosząsiędoniczego
realnieistniejącego,asąprzeznasbłędnie
traktowanejakonazwyprzedmiotówkonkretnych),
totakinieprecyzyjnyjęzykwypaczaobraz
poznawanegoświata.Baconpostulujewzwiązku
ztymkoniecznośćprecyzowaniapojęćoraz
posługiwaniasięjęzykiemjasnymidokładnym.Warto
zauważyć,żewtympunkcieBaconprezentuje
wyjątkowonowoczesnąintuicję,botodopieroXX-
wiecznifilozofowiejęzykaikognitywiścizaczęli
nadobrezajmowaćsięproblemem
możliwości/niemożliwościmyśleniapozawerbalnego
iwpływunaprocesymentalnegramatyki,składni
iinnychstrukturjęzykowych,uwarunkowanychbądź
nieuwarunkowanychorganicznie.Wreszcie
idola
theatri
(idoleteatru)—tofałszywepostawy
teoretyczne,nabytepodczasstudiowania
dotychczasowychdoktrynfilozoficznych,
przewijającychsięwhistoriiniczymnascenie
teatralnej.Żadnaztychdoktrynniepotrafiładotąd
udowodnićswejwyższościnadinnymi,
aproponowaneprzeznietwierdzenia„nabrałymocy
przeztradycję,łatwowiernośćiniedbalstwo”.Nie
należybezkrytycznieufaćautorytetom,trzeba
