Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
przyczyniasiędopostępuwiedzy.Owszem,nigdynie
będzietowiedzaabsolutna,alezatocorazbardziej
oczyszczonazzewnętrznychnaleciałości,corazbliższa
prawdyicorazlepiejnadającasiędopraktycznych
zastosowań.
Druga,pozytywnaczęśćprogramu
reformatorskiegoBaconaopierasięnapostulacie,
bydotwierdzeńogólnychwnaucedochodzićnie
zapomocąwyobraźni,wspierającejsięnakilku
przypadkowychobserwacjach(jaktoczynił
dotychczasowy„kierunekempiryczny”),aleprzez
metodycznewznoszeniesięodobserwacjizmysłowej
dotwierdzeńteoretycznych.„Rozumowiludzkiemu
nietrzebadodawaćskrzydeł,leczraczejołowiu
iciężarów,ażebyhamowaływszelkiewyskokiiwzloty”
—piszew
NovumOrganum.
Tymobciążającym
niepotrzebnewzlotyrozumuołowiemmiałabyć
właśnienowametoda,polegającanaeksperymencie
iwłaściwymrozumowaniu.Eksperymentjest
podstawąpoznania,alesamniewystarcza:wymaga
indukcji,tj.uogólnieniadanychuzyskanychdzięki
doświadczeniu.Abywyciągnąćwłaściwewnioski
zpojedynczychprzypadkówinierobićbłędów,jakie
filozofowiepopełnialidotychczas,Baconproponuje
udoskonalonąformęindukcji:polegaona
nazestawianiuzesobąróżnychokoliczności
występowaniadanego(badanego)zjawiska.
Poindukcjimanastąpićrozumowaniededukcyjne,
któregozadaniemjestwykrycieistotyrzeczy(Bacon
posługujesiętujeszczeArystotelesowskimterminem
forma).
