Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
weryfikowaćichpouczenia,przedewszystkimzaś
samodzielniedążyćdopoznaniaprawdy.
Omawiając
idolatheatri,
Baconprzedstawiajedną
zpierwszychtypologiistanowiskfilozoficznych.
Dzielijena:„kierunekracjonalistyczny”—sofistyka
iarystotelizm;„kierunekempiryczny”—puste
uroszczeniaogólnoteoretyczne,opierającesię
napojedynczych,przypadkowychobserwacjachbądź
narojeniachalchemików;„kierunekzabobonny”
—uleganieprzezfilozofówpresjiteologii.Sam
proponujenatomiastnowąwersjęempiryzmu,
nazwijmygo„empiryzmemmetodycznym”.Teorię
tęrozwijawdrugiej,konstruktywnejczęściswego
programumetodologicznegoprzedstawionegow
Novumorganum.
TypologiaBaconanakładasię
naprzyjmowanyprzezniegopodziałfilozofii.Itak
otomamy:filozofiępierwszą,filozofięprzyrody
(inaczej:filozofięspekulatywnąioperatywną,
metafizykęifizykę)orazfilozofięczłowieka
(antropologięipolitykę).Filozofiazaśjestjedną
znaukwyodrębnionychodpowiedniodotrzechwładz
duszy:historiiodpowiadapamięć,poezji
—wyobraźnia;samafilozofiałączysięzrozumem.
Wyłożenieteoriiidolinielikwidujewprzekonaniu
Baconaograniczającegoczyfałszującegoludzkie
poznanieichdziałania—człowiekniejestwstanie
całkowiciesięichwyzbyć.Baconprezentujejednak
swoistyoptymizmpoznawczy:otóżjużsamo
uświadomieniesobieróżnegorodzajudewiacji
zagrażającychprawdziwemupoznaniuwzmaga
krytycznączujnośćbadaczaprzyrodyitymsamym
