Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
chodziowygląd,topodobieństwomiędzynamianasząprzybraną
mamąbyłozerowe.Miałaegzotycznąurodę,októrejmogłyśmy
pomarzyć.Choćprzezwzglądnaswojąpracęwłosynosiłazwykle
upiętewkok,toitakwystawałyzniegobujneitrudnedookiełznania,
błyszczące,czarneloki.Całościdopełniałyciepłe,brązoweoczy,
uroczypieprzyknapoliczkuinieskazitelnaceraooliwkowym
odcieniu,którawyglądała,jakbyStellanastałemieszkaławMiami
Beach…Szczerzemówiąc,niemogłampojąć,dlaczegoStellanie
wyszłaponowniezamąż.Napewnoniebyłotospowodowanebrakiem
męskiejuwagi.
–Gdzietwójbagaż?–zapytała.
–Nadole.–Wskazałamzasiebiewkierunkuschodów.–Nie
wzięłamzadużo,boniebyłampewna,gdziebędęspać,więc…
–Jaktogdzie?–Stellawybałuszyłanamnieoczy.–Oczywiście
wswoimpokoju!Myślałaś,żepodczastwojejnieobecności
przerobimygonasiłownię?
Hollysięskrzywiła.
–Chciałam,alemamaniepozwoliła.
–ThalioHollyRobertson.–Stellapodparłasiępodboki.Siostra
skrzywiłasięnadźwiękswoichimion,ajaniemogłamsię
powstrzymaćodśmiechu.–Szczytwszystkiego!–Stellapotrząsnęła
zniedowierzaniemgłową,alejednocześniekącikijejustdyskretniesię
uniosły.–Lepiejspójrzzpowrotemwlustroizdecydujsięwreszcie
naktórąśsukienkę.Najlepiejzanimbędęmusiaławyjśćdopracy.
–Czylizapiętnaścieminut–odpowiedziałaHollyposzybkim
zerknięciunazegarek.
–Więcbyłobydobrze,gdybyśsiępospieszyła.–Stellazmierzyła
Hollywzrokiemtaksurowym,jakbysiostrabyłajednązjejmałych
pacjentek,którazarazzaczniesiębronićprzedzastrzykiemrękami
inogami.
–Takjest,pszepani–bąknęłaposłusznieHolly.Przezchwilę
miałamwrażenie,żezarazprzewrócioczami,awtedydopierobysię
