Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
włamywaczabędącegowmojejgłowieczymśowielebardziej
zatrważającymniżzwłoki,zktórymimiałamdoczynieniapodczas
studiów.
Byłamtakskoncentrowananatym,żebyporuszaćsiębezgłośnie,
żeniepomyślałam,żektośmożenaglewyjśćzzarogu.Błąd.Kątem
okazauważyłamruch.Instynktowniesięcofnęłam,zamachnęłam
kijembejsbolowymiuderzyłamprzedsiebie.Drewnotrafiłowczyjeś
mięśnieikości,wprawiającmojenarzędziewwibracje,któredotarły
ażdoramienia.Odskoczyłamdotyłu,gotowazamachnąćsię
ponownie,alewłamywaczchwyciłmójkij.
–Fuck!–zakląłniskimgłosem.–Cojest?
Jużmiałamcośodpowiedzieć,gdynagledotarłodomnie,żeznam
tengłos.Przynajmniejrazjużgosłyszałam,itowcalenietakdawno
temu.Jegowłaścicielwciążtrzymałmójkij,aleterazwykonałkrok
wmoimkierunku.Rozpoznałamgo.Mimomrokuwokoło
rozpoznałamchłopakazlotniska.Tosamoubranie,tasamatwarz.Bez
maski,bezłomuwręce,jaksiępodświadomiespodziewałam.
–Co,do…?–Mójgłoszamarł,sercenatomiastzaczęłowalićjak
szalone.–Pogięłocię,żebysiętuskradaćwśrodkunocy?Myślałam,
żejesteśwłamywaczem.
–Napewno?–Wolnąrękąpomasowałsiępożebrach.–Mam
wrażenie,żedokładniewiedziałaś,wkogocelujesz–powiedział
pochwiliwahania,kiedynicnatonieodpowiedziałam.–Tymnie
naprawdęniepoznajesz?
Sercenadalmiwaliło,tylkopowódbyłinny.Ztyługłowyzaczęło
sięformowaćpodejrzenie,niechciałamsięjednaknadtym
zastanawiać,niechciałamwtouwierzyć,botopoprostuniemogło
byćmożliwe…Tobyłoniemożliwe.
–Cojest,siostrzyczko?–Chłopaksięwyprostował.–Udałocisię
wypędzićmnienietylkozeswojegożycia,aleizpamięci?
Nie.Poprostu:nie.Czyktośmógłbycofnąćczas?Niemiałamteraz
natoochoty.Niewtymmomencie,niedziś.Wogóleniemiałam
natoochoty!Mojesercezaczęłoterazwalićztakąprędkością,żenie
