Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Mówiącto,zbladła;mimowoliprzytychsłowachpomyśla-
łaozaginionejkoleżance.–Miaławysłaćciwiadomośćode
mnie,niedostałeśjej?–udawałazainteresowanie.
–Nie,nicniedostałem.
–Dziwne.Możemamjakieśproblemyzzasięgiem.–
Agasiliłasięnaluźnyton,jednakczułasiętak,jakbyzachły-
snęłasięzbytłapczywiejedzonąkrówką;uporczywedrapanie
wgardlesprawiało,żejejgłosbrzmiałnienaturalnie,jakbysię
dławiła.–Wkażdymraziewszystkojestwporządku,rewe-
lacyjniesiębawimy.Słuchaj,przekażęKaroli,żebydociebie
oddzwoniła,alenajprawdopodobniejzrobitodopierowieczo-
rem,OK?Zajakieśpółgodzinywypływamynawycieczkęło-
dzią,Karolapewnieciwspominała…
–Tak,tylkojakieśtrzystarazy.Tenwaszprywatnyrejs
dookoławyspy.Szczęściary!–Uśmiechwjegogłosiejak-
bypowrócił,jednakwdalszymciąguwydawałsięodrobinę
spięty.
–Wiemy,wszyscynamzazdroszczą…
Juliapokazywałajejgestem,żebyjaknajszybciejza-
kończyłarozmowę.
–Łukasz,muszękończyć,jużjesteśmycholerniespóź-
nione,aopłacałyśmywycieczkęzgóry,takżenaszemuprze-
wodnikowizapewneniezależy,żebyśmysiępojawiły.Jeśli
zarazniewyjdziemyzhotelu,to…
–Jasne,zbierajciesię,tylko,Aga…
–Tak?–Jejserceznalazłosięgdzieśnawysokości
przełyku.
–NiechKarolasięodezwie,dobra?
21
