Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
podpolskiogień.Wcześnieranozaogniłysięgłówne
bitwy”14,opisywałtamtewydarzeniaLeszekMoczulski.
Tegorankanasłużbiebyłyjużtakżejednostki,
wktórychsłużyłplutonowypodchorążyBlachnicki.Czy
spałwogóletennocy?Jużpierwszegodniawojnyjego
pułkzacząłwalczyćjakoczęśćosłonypółnocnego
skrzydłaGrupyOperacyjnejŚląsk.Oddziałyotrzymały
polecenieobronywęzłakolejowegoimiastaWoźniki.Siła
niemieckiej68.DywizjiPancernejbyłajednaknatyle
duża,żeoddziałyzostałyzmuszonedowycofaniasię
wkierunkuKrakowa.SamBlachnickipokolejnych
przegrupowaniachtrafiłdooddziałówartylerii,które
walczyłynakrakowskichBłoniach.Tamcałydzieńtrwała
wymianaognia,ajednostkipolskiepróbowałyzatrzymać
błyskawicznymarszniemieckichoddziałów.Nieudałosię.
Jednostkidalejsięwycofywały,tymrazemwkierunku
Sandomierza.Żołnierzebylizmęczeni,niespaliodkilku
dni,nieustanniemaszerowali,brakowałoimzarówno
jedzenia,jakiwody,wieluznichzginęło.
Tobyłystrasznedni.Niebyłownichnic
romantycznego,nic,comożnabypotemwspominać
zrozrzewnieniem.Ostatniąbitwę–kilkudniową–11.Pułk
PiechotystoczyłpodTomaszowemLubelskim15.Jej
początekzbiegłsięzatakiemZwiązkuSowieckiego
naPolskę,dowódcyobuwalczącychtamzgrupowań
wiedzielijużodecyzjachnaczelnegodowództwa,ico
gorsza,niemielizesobąkontaktu.Walczylikażdy
nawłasnąrękę,naślepo,bezmożliwościporozumienia.
Tobyłajednaznajkrwawszychbitew,azakończyłasię
nietylkokapitulacją,aletakże–cojasnopokazujeLeszek
Moczulski–katastrofą.„Pękłaspoistośćwewnętrzna
