Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ROzdziałi
inSTYTucJOnaLnO-PRaWnEPOdSTaWY
PROcESukSzTałTOWania
POLiTYkizagRanicznEJRP
WLaTach1997–2004
Tradycyjniewbadaniachpolitologicznychdominowałnurtinstytucjonalny,który
zapodstawowyprzedmiotswoichbadańuznawałopisikomparatystykę„konsty-
tucji,systemówprawnychistrukturrządowych”1.Behawioraliścizakwestiono-
walisłusznośćtakiegopodejścia,aleichniepowodzeniaspowodowałypowrót
dozainteresowańinstytucjonalnymwymiarempolityki.Neoinstytucjonaliści
proponująszerszerozumienieterminu„instytucja”(jako„stabilny,powracający
wzórzachowań”),niżczyniłtotradycyjnyinstytucjonalizm,alewobrębieich
zainteresowańpozostająinstytucjeformalne.Jednąznichjestkonstytucjapań-
stwa.Instytucjonalizmnormatywnybadanp.,jak„normyiwartościucieleśnione
winstytucjachpolitycznych”2kształtujązachowaniajednostek,cozpowodze-
niemmożnaodnieśćdoprzedmiotubadańniniejszejksiążki.Politologniemoże
zapominać,iż„instytucjeprawnewyznaczająnormydlapraktykikonstytucyjnej,
atymsamymwywierająwiększylubmniejszywpływnasposóburzeczywistnia-
niawładzypaństwowej”3–takżewodniesieniudośrodowiskamiędzynarodowe-
gotegożpaństwa.Szczególnauwagazostaniepoświęconazaprojektowanemu
wKRPsystemowiorganówwładzypaństwowejRP,zwłaszczawkontekścieról
odgrywanychprzezniewkształtowaniupolitykizagranicznej.
1V
.Lowndes,Instytucjonalizm,[w:]D.Marsh,G.Stoker(red.),Teorieimetodywnaukach
politycznych,tłum.J.Tegnerowicz,Kraków2006,s.89.
2Tamże,s.95.
3R.Mojak,ParlamentarządwustrojuTrzeciejRzeczypospolitejPolskiej,Lublin2007,s.24.
