Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
Współcześniezaburzeniafunkcjipoznawczychwschizofreniiuważasięzaje-
denzważnychwymiarówpsychopatologicznych.Odwielulatprowadzone
badaniadotycząceichspecyfiki,wtymuwarunkowańetiopatogenetycznych
ineurobiologicznych,nasileniawzależnościodokresuzachorowania,czasu
trwaniapsychozy,liczbyhospitalizacji(nawrotów),objawówschizofrenii,
stosowanejfarmakoterapii,aostatniotakżemetodpoprawyfunkcjonowa-
niapoznawczego.Dlategomożnapostawićpytanie,czyzdobytadotychczas
wiedzajestjużwystarczająca,abyjednoznaczniescharakteryzowaćfunk-
cjonowaniepoznawczeosóbzdoświadczeniemschizofrenii?Wydajesię,że
nie.Zgromadzonenacałymświeciedaneznacznieprzybliżyłyobrazdys-
funkcjikognitywnychiichznaczeniedlafunkcjonowaniaosóbchorujących
naschizofrenię,jednakspecyfikatychzaburzeńniejestdokońcapoznana.
Zaburzeniapoznawczenadaltrudnewleczeniu,wpływająnegatywniena
osiągnięcietzw.normyrozwojowejnaróżnychetapachżyciaorazograni-
czająskutecznośćstosowanychprograwterapeutyczno-rehabilitacyjnych.
WPolsceichznaczeniedlaprzebiegupsychozyjestwciążniedoceniane,co
skutkujebrakiemdiagnozypoziomufunkcjonowaniapoznawczegoprzed
włączeniempacjentawróżneoddziaływaniapsychoterapeutyczne.
Naświeciezainteresowaniezaburzeniamipoznawczymiwschizofrenii
rozpoczęłosięwlatach90.ubiegłegowieku.Wtedyistotneznaczeniedla
rozumieniadysfunkcjikognitywnychmiałaDodrodzona”koncepcjaEmila
Kraepelina(1919),wskazującanawczesnądeterioracjęfunkcjonowaniapo-
znawczegoosóbmłodychzdiagnoząschizofrenii,którąautornazwałdemen-
tiapraecox(otępieniewczesne).Wielewspółczesnychpublikacjinaukowych
powołujesięnajegokoncepcję,podkreślając,żejużponad100lattemuopi-
sanotenważnywymiarpsychozy.Odtegoczasuzacząłdominowaćpogląd,
żezaburzeniapoznawczestałącechąschizofrenii,mogąulegaćdalszejde-
terioracjipokolejnychnawrotach,astosowaneleczeniewnieznacznysposób
wpływanaichpoziom.Wciąguostatnich15latwynikibadańspowodowały
13