Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
itajemnicza.
—Powróżcieimnie,alenietakstraszno,lepiejtrochę…
—Mówiąkarty,rękaludzka,niejasama.Dajcieruczku.
PatrzyłauważnienadłońLoryiwykrzyknęła:
—Innadola,inneżycie!Mościadamulkawiatrempoleci,gdzie
krewponiesie!Jakgórskipotokwpiankęsięstłuczeipognahet,het!
Lekkapianka!…Kamieniewszystkieominieinijakiejzaporyniezna,
gdzietrzebaprzeskoczy,gdzietrzebazniknie.Lekkieżycie,łatwy
będzieświat,bogatoicudnie,tylko…próżno…próżno.Jenozłości
dużo,bokrewzahuczy,toizłotadorzuci,itakpoświecieferdu…
ferdu!…ot…taka…cygańskadola!…
—Głupiababa!—zawołałaostroLorka,wyrywającdłoń.
—O!…ho,ho!głupia!?Czasemilosgłupibywa,jakgoczłek
zauzdęniezłapieiniewstrzyma.Niechmościadamulkaściągnie
uzdę,toilosmądrybędzie.Aletojużtrudno,krewwartkaponiesie.
—Dosyćtychwróżb,naBoga!Paniesiępodenerwowały—rzekł
Andrzej,rzucającCygancedochustyzłotąmonetę.
—Boiwaszedoleniewesołe—mruknęławiedźma,zgarniając
chciwiehojnązapłatę.
—Apanomwróżyćniebędzie?—spytałDonru.
—Tojedno,tojedno,jedenłańcuch.
—Trzydusze,ajednąniedoląrazemskute,trzyżycia,ajedenlos
—mruczałaMakruna.
Jaśzmieniłsięnatwarzy;targnąłnimstraszliwylęk;bladybył
ijakbyzamarły.
Olelkowicznadrabiałminą.
Grześ,którywszystkosłyszałidrętwiałzprzerażenia,oprzytomniał
nareszcie.
