Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
przetrwać.„Musimyjaknajlepiejwykorzystaćdzisiejszydzień–
mówiłczęstodochłopcówojciec.–Boniewiadomo,coprzyniesie
jutro”.
Gianniswidział,jakbardzopoświęcasięjegoojciec,więcsamteż
zacząłtorobić.Potrafiłwalczyćojednoczydwaeuronajogurtalbo
croissanta,udawał,żecośjużjadł,ioddawałposiłekmłodszym
braciom.Szedłspaćzburczącymbrzuchem,próbujączapomnieć
otym,żejestgłodny.Alecieszyłsię,żepomagarodzinie.
Eksmitowanoichwięcejrazy,niżmoglispamiętać.„Mnóstwo
razy–mówiAlex,próbującprzypomniećsobieile,poczym
powtarza:–Mnóstwo”.Kostasświetniepamiętatrzytakiezdarzenia,
a„tekilkawcześniejszych”trochęgorzej.Wewspomnieniachkolejne
latasięzesobąmieszają,nakładająnasiebie,dzieląnachwile,
zktórychpozostajątylkouczucia.
Alexpamiętauczuciepaniki,poczuciekurczącegosięczasu,kiedy
właścicielwrzeszczyikażeimsięwynosić.Pamiętaniekończącesię
kłótnieozapłatęczynszu,podczasktórychrodzicebłagali:
„Potrzebujemywięcejczasu.Prosimypana.Tylkotrochęwięcej
czasu”.
***
Giannisczęstomyśliotychlatachteraz,kiedyjużnigdyniebędzie
musiałsięmartwićoto,gdziebędziemieszkałalboskądweźmie
jedzenie.
Anion,aniAlex.
Jestgłębokoświadomytego,żemieszkającywAmeryce
iuczęszczającydoprywatnejszkołyAlexdorósłwzupełnieinnym
środowiskuniżto,któregoondoświadczał,będącwjegowieku.
„Trudnojestczućmotywację,kiedymaszwszystko.Kiedymaszudane
życie–mówiGiannis.–Janiemiałemwyboru.Musiałembyć
zmotywowany”.
Gianniswciążjeszczematowszystkoztyługłowy:niczegonie
mieć.Przeprowadzaćsię.Poświęcaćsię.Byćmożejużzawsze.
„Giannisatakbardzonapędzato,żeboisię,żewkażdejchwiliktoś
możemuwszystkoodebrać–mówiJoshOppenheimer,asystent
trenerawBucksijegobliskiprzyjaciel.–Myślę,żewłaśniedlatego
takciężkopracuje”.
Doskonaletowidać,gdyGiannisstoinaparkieciewośrodku
szkoleniowymwcentrumMilwaukeetegoczerwcowegopopołudnia.
