Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
32
WPROWADZENIE
szczególnieintensywnienagruncieopery47.Takimstwierdzeniem
otwierazresztąswójtraktatjedenznajbardziejwpływowychkryty-
kówmuzykifrancuskiejpoczątkuXVIIIwieku,FrançoisRaguenet:
n[ł]operatonajwspanialszedziełomuzyczne,jakiegoprzywykli-
śmysłuchać;jestonowspólnedlaWłochówiFrancuzów;townim
jedniidrudzynajbardziejusiłująnadaćblaskswemugeniuszowi.
Dlategotowłaśnieutworytegogatunkubędęprzedewszystkimpo-
równywał”48.NastępnieRaguenetwylicza,codokładniezamierza
braćpoduwagę,zestawiajączesobąoperęwłoskąifrancuską:
[ł]językwłoskiijęzykfrancuski,zktórychjedenmożebyćkorzyst-
niejszyniżdrugipodwzględemmuzycznym;kompozycjautworów
teatralnych,ułożoneprzezmuzykówdośpiewu,jakośćaktorstwa,
instrumentaliści,różnerodzajegłosu,recytatyw,arie,symfonie[frag-
mentyinstrumentalne],chóry,tańce,machineriasceniczna,dekora-
cjeiwszystkieinnerzeczy,którewchodząwskładoperyiktóreprzy-
czyniająsiędodoskonałościspektaklu.Należyzbadaćtowszystko,
wszczególności,abyosądzić,któreznichlepiejwypadająuWłochów
czyuFrancuzów49.
Jakwidać,napierwszymmiejscuteoretykstawiawłaściwościję-
zyka-uważano,żesilnieoddziałująonenaretorycznośćmuzyki,
przyczyniająsiędotego,żestajesięonaswegorodzajujęzykiem,
isprawiają,żejęzyktenjestzdolnyprzemawiaćdouczuć.Ra-
guenetnależałdostronnictwaopowiadającegosięzawyższościąję-
zykawłoskiegoioperywłoskiej50.Wodpowiedzinatoinnyteore-
tyk,Jean-LaurentLeCerfdelaViéville,pisał:
Nieprzeczę,żeWłosimająwiększąłatwośćodnaswtworzeniupasaży
ikadencjinawiększościswoichsamogłosek,[ł]aleodpowiemnato,
żewszystkieteruladyipasażesąozdobnikamimałonaturalnymi,które
47Por.M.Cyr,FrenchandItalianMusicalStyle:TeGreatDivide,w:eadem,Style
andPerformance,s.23-24.
48F.Raguenet,ParalèledesItaliensetdesFrançois,encequiregardelamusiqueet
lesopéra,Paris1702,s.2-3.
49Ibidem,s.3-5.
50Ibidem,s.23-25.
