Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
JakoMichaelprzestawałbyćkaleką,synem
mieszczańskiegourzędnika,odrzuconymprzezarmię
ochotnikiem.Duchemiciałemłączyłsięzprzyjacielem
wjednąfikcyjnąpostać,piszącjednocześniedwa
pa​mięt​ni​ki–je​denzmy​ślo​ny,dru​gipraw​dzi​wy.
NauniwersytecieMichaelpoznajedziewczynę,
HerthęHolk,ibardzosięzniązaprzyjaźnia.Chodzą
razemnadługiespacery,tocząpoważnerozmowy.
Towłaśniejejwyznajeswójżarliwypatriotyzm:„Młody
Niemiec,wtychczasach,możeuczynićtylkojedno
–ująćsięzaOjczyznę”!Gdyjestsam,utyskujenabrak
pieniędzy(wtychmiejscachprzepisujezapewne
zdaniazwłasnegopamiętnika):„(…)pieniądze
tołajno,alełajnotoniepieniądze”!Przydziewczynie
zwie​rzasię,żeuwiel​biamu​zy​kęiroz​ko​szemi​ło​ści:
Tysiącbzyczącychowadów.Niemożebniezielonatrawa.Całuję
Her​thęHolkwmięk​kie,tę​sk​neusta.Obo​jeje​ste​śmyza​wsty​dze​ni.
Ci​sza,ci​chelet​niepo​po​łu​dnie…
Najejuli​cysięroz​sta​je​my…
Dźwi​gamsweszczę​ścieni​czymsłod​ki,słod​kicię​żar.
Noc!
Wra​camdomia​staizry​wamróżezogro​do​wychmu​rów.
Co​razwię​cejiwię​cejróż.
Sta​jępodoknemHer​thyHolk…
Kła​dębu​kietnapa​ra​pe​cieokien​nym.
Je​stemszczę​śli​wy,szczę​śli​wyzmie​rzamdodomu.
Bło​gago​dzi​na!
„HerthaHolk–zawszeopisujejąwtensposób,
podajączarównoimię,jakinazwisko–daje
minaprzemianradośćisiłę.Niewiem,jaksięjej
od​wdzię​czę”.Toonain​spi​ru​jegodopi​sa​nia.
MichaelpoznajeteżIwanaWienurowskiego–jest
tozapewnekolejneodbicieprzyjaźniGoebbelsa
zFlisgesem–pochmurnegostudentazRosji,który
pożyczamu
Idio​tę
Dostojewskiego.Powieśćrobi
naMi​cha​eluogrom​newra​że​nie: