Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
którejrozgrzanymgwoździemwypalilialfabeticyfry,
odzeradodziewięciu.
–Tu,wrogach–mówiGenek–jestjeszczemiej-
sce,nie?Amożebyśmywypalilijeszczedwasłowa,
co?
CałatrójkaspoglądazwyczekiwaniemnaKazika,
onzaśmilczy.Zainteresowałsiętympomysłemza
sprawąniemieckiejksiążki.Zwróciłajegouwagę,gdy
myszkowałnastrychu.Naczarnejskórzanejoprawie
miaławyciśniętyzłotykrzyżyk.
–ZprawejwypaliszDtak”–instruuje–azlewej
Dnie”.WypalteżDbyćmoże”nadoleiDniemogęod-
powiadać”nagórze.
Gdydwatygodniewcześniejdostrzegłtędatę,za-
płonęłymuoczy.Tysiącosiemsetsześćdziesiątjeden.
DPrawiestuletniaksiążka–pomyślał–todopierocoś!
Niechtylkopokażęchłopakom!”.Apotemkumple
zapalilisiędojegopomysłu.Sceptycznypozostał
Władeczek.Aleon,najmłodszyzwrocławskiegopo-
dwórka,adotegoogłowęniższyodreszty,wolałsię
nieodzywać.
Docierająnagóręprzedzmierzchem.Mająnamiot
iświece.Gdynieboprzebarwiasięnapurpurowo,
obozowiskomajągotowe.
–Będziewiałodziśwnocy–zapowiadaFranek.
–Bredzisz.Lepiejpomóż,bomożebyćchłodno–
rzucaKazik,łamiącgałęzie.
Władeczekspoglądanakijekwbitywświeżąziemię
iwzruszaramionami.DNiechbędzie”–myśli,zabiera-
20
