Gry wideo jako medium komunikacji

Joanna Sikorska

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-232-4189-8

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza

Rok wydania:

2023

Liczba stron:

327

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Sikorska, Joanna. Gry wideo jako medium komunikacji. Red. . Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, 2023, 327 s. ISBN 978-83-232-4189-8

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Sikorska, J.

T1 Gry wideo jako medium komunikacji

PB Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza

PP Poznań

YR 2023

SN 978-83-232-4189-8

Bibliografia BibTex:

@Book{ 315653, author = "Sikorska, Joanna", editor = "", title = "Gry wideo jako medium komunikacji", publisher = "Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza", year = "2023", address = "Poznań", isbn = "978-83-232-4189-8" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Sikorska, Joanna

ED -

TI - Gry wideo jako medium komunikacji

PB - Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza

CY - Poznań

PY - 2023

SN - 978-83-232-4189-8

ER -

Netografia (standard APA):

Sikorska, Joanna. Gry wideo jako medium komunikacji [baza danych online] Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, 2023 [dostęp: 20 07 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/gry-wideo-jako-medium-komunikacji-joanna-sikorska-315653.

komunikacja interpersonalna, gracze gier wideo, intermedialne relacje graczy gier wideo, gry wideo jako medium komunikacji graczy, kultura komunikacji w społecznościach graczy, komunikacja intrapersonalna, obraz Ja gracza

Książka Gry wideo jako medium komunikacji. Sposoby i wymiary komunikacji interpersonalnej i intrapersonalnej graczy prezentuje aktualne wyniki badań i analiz naukowych dotyczących gier wideo jako medium komunikacji. Gry wideo pozwalają komu...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-232-4189-8

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza

Rok wydania:

2023

Liczba stron:

327

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Wstęp9
Część I. Interakcje międzyludzkie w cyberkulturze. Teoretyczne podstawy badań13
Rozdział 1. Komunikacja w świecie dominacji kultury wizualnej17
1.1. Komunikacja i kompetencje komunikacyjne – eksplikacja pojęć19
1.2. Istota komunikowania się w perspektywie wybranych teorii komunikacji i wynikające z nich implikacje dla komunikacji w cyberprzestrzeni23
1.3. Język multimediów33
1.4. Visual literacy – nowa kompetencja komunikacyjna43
Podsumowanie47
Rozdział 2. Młodzi w epoce cyfrowej – w poszukiwaniu relacji z innymi i samym sobą49
2.1. Indywidulane i społeczne tożsamości w cyberprzestrzeni51
2.2. Bezpieczne i niebezpieczne obszary odgrywania ról54
2.3. Wirtualne światy i gry wideo – bądź tym, kim (nie) jesteś, bądź tym, kim (nie) chciałbyś być60
Podsumowanie68
Rozdział 3. Kultura symulacji – wyzwanie dla ponowoczesnego świata „cywilizacji zabawy”70
3.1. Zabawa i gra – eksplikacja pojęć w kontekście różnych ujęć teoretycznych71
3.2. W świecie „cywilizacji zabawy” i „zabaw cywilizacji” – społeczne i podmiotowe determinanty ponowoczesnego bawienia się80
3.3. Zabawa i gra w kulturze symulacji85
Podsumowanie90
Rozdział 4. Gra wideo jako medium kultury XXI wieku91
4.1. Gry jako źródło kultury92
4.2. Typologia gier wideo101
4.3. Wirtualne grupy graczy114
4.4. Edukacyjne konteksty gier – nowe perspektywy wielowymiarowego uczenia się119
Podsumowanie123
Część II. Gry wideo – przestrzeń komunikacji z samym sobą i innymi. Studium empiryczne127
5.1. Przedmiot i cele badań129
Rozdział 5. Metodologiczna charakterystyka badań własnych129
5.2. Podstawowe problemy badawcze131
5.3. Zmienne i ich wskaźniki133
5.4. Strategia badań oraz narzędzia badawcze139
5.5. Charakterystyka próby badawczej143
5.6. Etyczny aspekt badań151
Rozdział 6. Intermedialne relacje graczy gier wideo w obszarze kultury rozwijającej się w internecie i ich aktywnego udziału w życiu wirtualnym153
6.1. Portale jako miejsce komunikacji graczy gier wideo154
6.2. Blogi i vlogi – specyficzne miejsce komunikacji z innymi164
6.3. Fan fiction, fanart i gry fanowskie – twórcza forma komunikacji graczy ze sobą i innymi173
Podsumowanie185
Rozdział 7. Tworzenie komunikatów i odpowiadanie na komunikaty innych graczy187
7.1. Gracz w dyskursie z innymi graczami188
7.2. Język graczy gier wideo i jego specyfika jako podstawa tworzenia relacji z innymi graczami w czasie gry199
7.3. Kultura komunikacji w społecznościach graczy211
Podsumowanie219
Rozdział 8. Determinanty podmiotowe, społeczne i sytuacyjne warunkujące komunikowanie się z Ja graczy221
8.1. Obraz Ja gracza jako jeden z czynników determinujących relacje z innymi223
8.2. Indywidualna i społeczna tożsamość gracza oraz jej znaczenie dla relcji z innymi231
8.3. Komunikaty werbalne i niewerbalne a sterowanie wrażeniem243
8.4. Indywidualne konsekwencje zaangażowania w komunikację intra- i interpersonalną255
Podsumowanie269
Dyskusja – (nie)kompetencje inter- i intrapersonalne graczy274
Implikacje dla praktyki pedagogicznej i rekomendacje co do dalszego kierunku badań284
Zakończenie291
Bibliografia295
Netografia310
Spis rycin, screenshotów, tabel i wykresów317
Aneks319
Summary. Video Games as a Medium of Communication. Modes and Dimensions of Interpersonal and Intrapersonal Communication among Gamers323

Wstęp

WilliamGibson,pisarzscienceﬁction,twórcaopublikowanejw1984roku

dystopijnejpowieściNeuromancer,któraprzedstawiałamrożącąkrewwży-

łachwirtualnąrzeczywistość,określonąmianemcyberprzestrzeni,pytany

wwywiadziedlamagazynunNewYorkTimes”oprzyczynętakniesamowi-

tegowyobrażeniaﬁkcyjnegoświatawskazałnaosobistedoświadczenie,ja-

kimbyładlaniegoobserwacjagraczywjednymzsalonówgierwVancouver.

Zaskoczyłogowtedyogromneemocjonalnenapięcie,zjakimmłodzigracze

reagowalinanmigająceekrany”,znajdująceodzwierciedleniewichjęzyku

ciała(bodylanguage).Opisującswojeprzeżyciawkontekściezachowania

młodychgraczy,Gibsonmówił,żebyłotojaknpętlaprzyczynowo-skutkowa,

wktórejfotonywydobywającesięzekranówuderzająwoczydzieciaków,

neuronyprzenosząimpulsyelektryczneprzezichciała,aelektronyprzemie-

rzajągręwideo.Tedzieciakinajwyraźniejwierzyływprzestrzeńkreowaną

przezgry”,żyływprzekonaniu,żenpozaekranemistniejejakiśrodzajrze-

czywistejprzestrzeni.Jakieśmiejsce,któregoniemożnazobaczyć,alepo

prostumasiępewność,żeonotamjest”1.

Dziś,powielulatachodrozmowyzGibsonem,wydawaćbysięmogło,

żezewzględunapogłębioneanalizyteoretyczneibadaniaempiryczne2

dotycząceopisugierkomputerowychczyprocesówzwiązanychzwkra-

czaniemdzieci,młodzieżyidorosłychwświattychgieriuczestnictwem

wnich,jesteśmywstaniejasnoiprecyzyjnieodpowiedziećnapytania

obejmującezarównoszerokorozumianeinterakcjeczłowiek–grawideo,

jakiinterakcjezachodzącemiędzygraczamionline.Krytycznaanalizali-

teraturywskazujejednak,żejesttoproblemniedokońcapoznany,choć

WywiadzW.GibsonemdlamagazynunNewYorkTimes”:D.Solomon,Backfromthefuture,

http://www.nytimes.com/2007/08/19/magazine/19wwln-q4-t.html[dostęp:14.02.2017].

Analizytemożnaokreślićaktualniemianeminterdyscyplinarnych,ponieważpolebadań

nadgramikomputerowymizagospodarowywanejestzarównoprzezmedioznawstwo,jak

ineurobiologię,neuropsychologię,psychologięspołeczną,pedagogikę,naukiosztuce.

Brak wyników

Gry wideo jako medium komunikacji

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra