Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
naokrągłoklasycznepozycjekinaświatowego,analizując
jewnieskończoność.(…)Kiedytylkorozchodziłasię
wiadomośćopokaziejakiegośszczególnieinteresującego
filmu,następowałainwazjanasalę”17.
Wpoprzednichlatachstudencifilmówkirzadko
pokazywalisiępozauczelnią,natomiastterazuznalisię
zakrólówżycia.Łódźbyłaichmiastem,aonijejchlubą.
ChcielimiećtupolskieHollywood,aniestolicę
włókiennictwa.Głównymmiejscemspotkańtowarzyskich
byłakawiarniaHonoratkaprzyulicyMoniuszki.
„(…)byłamałaiprzytulnajakfrancuskakochanka
–wspominałHenrykGrynberg.–Idyskretna,wwąskiej,
ustronnejuliczce.Takmałaiustronna,żenieopłacałosię
jejuspołecznićidziękitemusięuchowała.Przyćmione
szyby,niepozorne,wąskiedrzwi–ktoniewiedział,tennie
wszedł,iotowłaśniechodziło.WGrandziezarogiem
siedzielibrzuchacze,dosłowniimetaforyczni,
awHonoratceartyści–prawdziwiiewentualni”18.
WizytywHonoratcenobilitowały,tobyłomiejsce,gdzie
należałosiępokazać.DanielOlbrychski,jako
początkującyaktor,czasamitamzaglądał,„wychylając
głowęprzezdrzwi,udając,żesprawdza,ktoprzyszedł.
Oczywiścienikogotamniewidział,alewidzianojego”.
Dokawiarniprzychodziłynajpiękniejszedziewczyny,
cododatkowozachęcałofilmowcówdoodwiedzaniatego
lokalu.Zgodnieprzyznawalioni,że„byłtoświatwielkich
łowów”imiejsce,gdzie„zbieralisięnajlepsi,którzymieli
słabośćdokobiet”.
„W»Honoratce«najlepiejbyłopokazaćsięztakim,
którymiałetykietkęsławnegoartysty–wspominałaEwa
