Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Naostatnim,przednamijestRumunia,która
madziesięćrazywięcejpatentównamilion
mieszkańców,aśredniaunijnajestzestorazywyższa
odPolski.
–Możetrochępanprzesadził,alegeneralnietakjest
–potwierdziłaPatrycja.–Nieznaczytojednak,żemożna
wPolscekrytykowaćnasząrodzimąnaukę,szczególnie
wkontekściehabilitacji.Trzebatunaprawdębyć
ostrożnym.
–Muszęprzyznać–zauważyłAndrzej–żegdy
przygotowywałemksiążkęhabilitacyjną,ostrzeganomnie
przedcytowaniemdziełzagranicznych.
–Iposłuchałpan?–Patrycjaztroskąpopatrzyła
naAndrzeja.
–Wmojejksiążcejestwięcejodwołańdopolskich
autorówniżwprzeciętnymdzielehabilitacyjnym.Fakt,
żecytowańzachodnichjestprzynajmniejdziesięćrazy
więcej.
–Czytoznaczy,żeupanajestponadtysiąccytowań?
–spytałazniedowierzaniemPatrycja.
–Jestichponadtrzytysiące.Samychcytowanych
książekprzywołujęponadpięćset.
–Niesamowite.–Patrycjapokręciłagłową.–Nie
jestemjednakpewna,czydobrzepanzrobił,odnoszącsię
częściejdozachodnichdzieł.
–Właśnieto,copanimówi,jestniesamowite.Wiem,
żeistniejeobowiązekcytowanianiektórychautorów,stąd
nasiłęwprowadzałemtakieosoby,jakLiwerow,Kwiatek,
Witkow,chociażtrudnomibyłoznaleźćunichsensowne
