Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wariantniewchodziwrachubę.GdyAndrzejtłumaczył
jej,żejestjeszczeczasiżezjejtytułamiznajdzieinną
pracę,stwierdziła,żetoprzezniegoznalazłasięwtak
dziadowskiejuczelniionajeszczemupokaże.
TymczasemSebastianwróciłzdziekanatuiwswoim
styluprzeszedłodrazudorzeczy:
–Najpierwwiadomośćdobra:mamydwóchnowych
studentów.
–Świetnie–odpowiedziałAndrzej–aletonie
wystarczy,abyutrzymaćpensjenadotychczasowym
poziomie.
–Notak,udasięmożedlajednejlubdladwóchosób
–stwierdziłzesmutkiemSebastian.
–Wkażdymraziejesttodobrawiadomość
–potwierdziłzoptymizmemwgłosieAndrzej.–Ajaka
jesttadruga?
–ProfesorSuchankojestwściekła.WAkademii
Sławieńskiejwygłaszałaopanupokątniebardzo
niepochlebneopinie.Mówiła,żezałatwi,abypannigdy
nieotrzymałhabilitacji–przekazałzprzekonaniem
Sebastian.
–Wiepan–zezdziwieniemodparłAndrzej–profesor
Suchankowogóleniepowinnachwalićsięgdziekolwiek,
żedorabiaunasnadrugimetaciepełnąpensję
profesorską.Agadanieoobniżce,atymbardziej
ozałatwianiulubniezałatwianiukomuśhabilitacjitojuż
jakiśkompletnyodlot.
–Właśnietojestwjejstylu–kontynuowałbez
ogródekSebastian.–WAkademiibardzoczęstosię
