Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
6
Halloween
—Landrynkisąprzecieżdlaniego.
Odsunęłaszufladę,wyjęłazniejplastikowątorebkę.
Położyłanastole.
—Matko,Nastuś,iletegojest?
—Dwakilogramy.
—Awzeszłymrokuwystarczyłajedna.
—Noicoztego!Przezornyzawszeubezpieczony—
żonachlipnęła.Schowałatwarzwdłoniachizaszlochała
głośno.Mążbłyskawicznieznalazłsięobok.Mocnoją
przytulił.
—Wiemy,corobić,kochanie—uspokajał,mimoże
samztrudempowstrzymywałdrżeniegłosu.—Wiemy
już,corobić.
—Alemożenieprzyjdzie?Modliłamsięocud.Może
staniesięcud?
—Niemożliwe.—Czulepogłaskałżonępogłowie.
—Przyjdzie.Towkońcujegoprzyjaciel.
—MójBoże…—Otarłałzyispojrzałanasynka.—
Całyczassobiepowtarzam,żeonjesttylkodzieckiem.
Dlategotowszystkowidziinaczej…
Syneksiedziałnakrześle,wdłoniachtrzymałuszy
wielkiejpapierowej,szarejtorby.Machałnaprzemianno-
gami,cośsobiepodśpiewywałpodnosem.Miałnasobie
kupionymuprzezmamęhalloweenowykostiumpękatej
pszczoły—czarno-żółtąelastycznączapkęzczułkami,
pikowanąkurteczkęwczarno-żółtepasyzprzyczepionymi
doramionprzezroczystymiskrzydełkami,czarnerajtuzy
iżółtepółbutynagrubejczarnejpodeszwie.
NagleChormańscywyprostowalisięjakstruna.
Jakieśdźwiękidobiegałyzprzedpokoju.Alenieaksamitne
