Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdziałpierwszy.Teoriewspółczesnejpatologiispołecznej
iwzakresienieświadomościjestoczywiścienienaukowa.Psychoanalizareprezentuje
realizmniereprezentatywny–wykluczapojęcieprawdy,jakokorespondującejzfak-
tami.Istotnejestprzeżycieprawdy,anieprawdaofaktach.Prawdajesttusubiektyw-
na,historyczna,indywidualnaizmienna.To,cowedługpsychoanalizypostrzegamy
jakopatologię,topatologiarozwoju.Patologiapowstajewięczpowoduzahamowania
rozwojuczłowiekaprzezczynnikifiksującealboczynnikiregresywne.Celempsycho-
analizyjestodblokowaniezahamowanegorozwoju,aśrodkiemdouzyskaniatego
jestkontaktterapeutyczny,którystajesięnarzędziemzmiany(Drozdowski,1996).
Współczesnapsychoanalizaniejestjednorodna.Dzielisięnawieleszkółróżniących
sięodsiebie,czasamibędącychwopozycjiteoretycznejlubróżniącychsięsposobami
aplikacjiteorii.Możnaokreślićteszkołyogólniejakoopierającesięnateoriirozwoju
popędów,nateoriirelacjizobiekteminapsychologiiego.Różnijemiędzyinnymi
płaszczyznaobserwacjirozwijającegosiędziecka,stosunekdobiologiiwujmowa-
niurozwojupsychiki(pytanieonaturędynamizmówmotywującychdziałanie)czy
wskazanieokreślonegookresurozwojowegojakodominującegodlakształtowaniasię
kolejnychstrukturpsychicznych.Dająsięonepomieścićnakontinuumzawierającym
deficytowymodelzaburzeńżyciapsychicznego(zaburzeniasąrezultatemdeficytów
rozwojowych,deficytów„matkowania”),atakżemodelkonfliktowy(zaburzeniawy-
nikająznieświadomychkonfliktówpopędowych).
Jednymzeznaczącychwspółcześniekierunkówrozwojupsychoanalizyjestorien-
tacjapsychodynamiczna–swoistafuzjapsychiatriiipsychoanalizy.Orientacjata
opierasięnaparadygmaciepsychoanalitycznym,czyliwswoimmyśleniuopatologii
odwołujesiędoteoriinieświadomejmotywacjiinieświadomychkonfliktów,używa
dojejopisujęzykapsychoanalizyistosujetechnikipsychoanalitycznewprocesiele-
czenia,chociażnierezygnujezinnychformoddziaływania,naprzykładzfarmako-
terapii,programówbehawioralnych,terapiisystemowej.Jesttowięcpodejścieeklek-
tyczne,któregofundamentemjesttezaonieświadomymżyciupsychicznym,psycho-
analitycznymodelosobowościiuznaniezależnościpomiędzypsychoanalitycznymi
teoriamirozwojuateoriąpsychopatologii.Takwięcjesttoeklektyzmwobrębietego
samegoparadygmatu.To,iżorientacjapsychodynamicznadopuszczainnetechni-
kioddziaływanianiżtylkosłowo,wynikazprzekonaniaoograniczeniachtalking
therapy.Wpodejściupsychodynamicznympodstawąrozwojużyciapsychicznegojest
freudowskateoriatransformacjipopędowej,któraimplikujenastępującetezydoty-
cząceprocesurozwojużyciapsychicznego:
–rozwójprzebiegaprzezstadiarozwojowe,
–przejściuzjednegostadiumrozwojowegodonastępnego,dojrzalszego,towarzy-
szykryzysrozwojowy,
–transformacjarozwojowaodbywasięodsomatopsychikidopsychosomatyki;to
znaczywrozwojużyciepsychiczneuzyskujecorazbardziejsymbolicznycharak-
ter,toczysięwsferzemyśliiwyobrażeń,aniebezrefleksyjnegodziałania,
–rozwójjestmożliwytylkowinterakcjipomiędzyimpulsamiciałaareakcją
środowiska,reprezentowanegoprzezopiekunadziecka.Tainterakcja,mająca
charakterkonfliktowy,NaturaversusKultura,zostajewprocesierozwojuuwe-
wnętrznionaistanowiokonfliktowejnaturzeosobowościczłowieka.
19