Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wprzemianachglukozy,którajestwniejwytwarzanazfruktozy,galak-
tozylubzinnychmetabolitów.Wtkankachpozawątrobowychpierw-
szymetapemprowadzącymdoprzemianyglukozyjestjejtransportdo
wnętrzakomórek.Następnieprzemianywewnątrzkomórkowedostar-
czająenergiiwpostaciATP(adenozynotrójfosforanu),niezbędnejdla
procesówżyciowychtkanek.Częśćglukozy,któraniejestwykorzysty-
wana,jakoźródłoenergiiulegazmagazynowaniuwpostaciglikogenu
oraztłuszczu.Niewielkailośćwęglowodanówjestzużywanadobudowy
nukleotydów,glikolipidów,glikozaminoglikanówiglikoprotein[1].
Glikogenjestnajważniejszymzwiązkiem,którypowodujemaga-
zynowanieglukozy.Matomiejscewwątrobieiwmięśniach.Rozkład
glikogenuwątrobowegodostarczawolnąglukozędokrwi,natomiast
rozkładglikogenumięśniowego-substratenergetycznydlamięśni.
Wsytuacjiobniżeniasięstężeniaglukozywekrwiwątrobawy-
dzielaglukozę,którapowstajezrozkładuglikogenu.Dziejesiętak
np.międzyposiłkami.
Metabolizmglikogenumaistotneznaczenie,gdyżpowodujeutrzy-
manieodpowiedniegostężeniaglukozywekrwiobwodowej.Autrzyma-
niestałegoodpowiedniegostężeniaglukozywekrwiobwodowejmiędzy
posiłkamijestbardzoważne,ponieważglukozajestwyłącznymźródłem
energiidlamózguzwyjątkiemstanówpodługotrwałymgłodzeniu.
Powyczerpaniusięrezerwglikogenuwątrobowegogluko-
zamożebyćsyntezowanapodczasglukoneogenezyzmlecza-
nu,glicerolui/lubzaminokwasówzeszkieletemwęglowodanowym
(główniealaniny).
1.2
Wpływhormonów
nahomeostazęglukozy
Biorącpoduwagękontrolęhormonalną,zasadniczywpływnahomeo-
stazęglukozyuczłowiekamają:insulina,glukagon,układadrenergicz-
ny,kortyzolihormonwzrostu.
Glukoneogenezanastępujew90%wwątrobie.Jeststymulowana
przezglukagon,kortyzoliadrenalinę,natomiasthamowanaprzezinsu-
linę.Procestenmamiejscerównieżwnerkach,alejegoudziałprocen-
towywynosiokoło10%.Nerkiwprocesieglukoneogenezywykorzystują
przeważnietakieaminokwasy,jakglutamina,alemogąbyćwykorzysty-
wanerównieżinneaminokwasy(np.glicyna)orazmleczanifruktoza.
Kortyzolpowodujezwiększenieintensywnościglukoneogenezy
2
CZYNNIKIHOMEOSTAZYGLUKOZYUCZŁOWIEKA