Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
jestzwiktymizowanaistraumatyzowana.Nieustannamelancholia
mahamowaćprocesżałobyiprzepracowaniatraumy.Krwawiąca
ranakastylijskamusibyćciągleotwartajakozarzewienowychrosz-
czeń.Jejzamknięcieoznaczałobyniemożliwośćwykorzystywania
przeszłościdobieżącychpartykularnychcelów.
Jakomateriałyźródłowewykorzystałem:dokumentyhistoryczne
zepokinowożytnej(XVI–XVIIIwiek):kroniki,pamflety,broszury,
memoriały;dziełajużklasyczne,powstałewXIXiXXwieku(opraco-
waniahistoriograficzne,pismafilozoficzneiinnetekstykultury);naj-
nowszepublikacje(książki,artykuły).Niezwykleprzydatneokazały
siędlamnielicznewizytywMuzeumHistoriiKataloniiiCentrum
KulturyiPamięciBornwBarcelonie,któreodgrywająważnąrolę
wkonstruowaniuprzeszłościKataloniiijejimplementacjiwkata-
lońskimspołeczeństwie.Pozwoliłyoneskonfrontowaćmateriały
źródłoweinarracjekatalońskichhistorykówzwizjąprzeszłości,jaka
wyłaniasięzichprzestrzeni,ewokującskojarzeniazwiktymizmem
icierpieniemKataloniijakoofiaryKastylii/Hiszpanii.Bazaźródłowa
iprzyjętepodejściebadawczeokreśliłymetodęrealizacjizasadnicze-
goceluksiążki,któraobejmuje:prezentację,analizęiinterpretację.
Nieograniczamsiędooddaniapoglądówzaprezentowanychwtek-
stach,pozasferąznaczeniową(językową),istotnewanalizowanym
dyskursiejestpoleregulacji,czylito,coMichelFoucault(1926–1984)
nazywaformacjądyskursywną,którawiążesięzwładzą-wiedzą40.
Swojąanalizęrozpoczynamodkrytycznegorozpoznaniahistorycz-
no-kulturowychaksjomatów,naktórychufundowanyjestkataloński
dyskurshistoryczny.Następnieprzechodzędodekonstrukcjipre-
zentowanychtekstów,czylikrytykiwizjiprzeszłościugruntowującej
historycznywiktymizm,któryłączysięzcierpieniem,zranieniem
itraumą.Mojainterpretacjajestwbudowanawperspektywę,któ-
rawykraczapozato,cozostałopowiedzianezarównowtekstach
analizowanegodyskursu,jakipozahoryzontpolemicznychwobec
nichwypowiedzi,apunktemodniesieniajestprzeszłość,doktó
-
rejtreścidyskursukatalońskiegowprawdzieodsyłają,alesensich
40
nOczywiściedyskursy–podkreślaautorArcheologiiwiedzy–sązrobioneze
znaków,wszelakoichdziałaniepoleganaczymświęcejniżnaoznaczeniutymi
znakamirzeczy.Właśnietowięcejniepozwalasprowadzićichdolangueidoparole.
Właśnietowięcejnależyukazaćiopisać”(podkreśleniawtekście).Foucault1977,
s.76.
24
AdamMickiewiczUniversityPress©2021
