Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
owoce…—począł,trącającwkielich,Fürstemberg—nieSzwedygo
gryzą…alejużLubomirskiejmadosyć…Trzebamuinnąznaleźć.
—Czyżototrudno?—szepnął,ramionamiruszając,Wacker-
barth.
—A!no,trzebawambyłoznowuwWiedniudrugąEsterlę22wy-
szukać!—rozśmiałsięLagnasco.
Ipoczęliszeptaćtakcicho,żeichjużsłychaćniebyło,bokrólzda-
wałsięprzebudzaćjakbyzesnuiwodziłoczymaposwychtowarzy-
szach,ażwzrokjegopadłnatragicznierozpartegobaronaKyanikról
parsknąłhomerycznymśmiechem.
Niepotrzebabyłowięcej,ażebycałasalazanimpowtórzyła
śmiechechem,choćpołowazwspółbiesiadnikówwcaleniewie-
działa,zczegonajjaśniejszypanrozśmiaćsięraczył.
JedenKyansięnieruszył,niedrgnął.
—Kyan!—krzyknąłkról.—Cocijest?Czyciękochankazdra-
dziła?Czyśgoły?Czycinieprzyjacielwpiłsiędoboku?Wyglądaszjak
Prometeusz,któremuniewidzialnysępszarpiewątrobę!
Kyanodwróciłsięjakdrewnianalalkaiwestchnąłstraszliwie.Sto-
jącykołoniegokandelabrosześciuświecachdopołowyzgasłodtego
westchnieniaidymświecrozszedłsięposali.
—Kyan,cocijest?—zapytałkról.
—NajjaśniejszyPanie—odparłbaron—osobiścieniejestmi
nic.Niejestemanigłodny,anizakochany,anidłużny,anizazdrosny,
alerozpaczmniemorduje.
—Cóżsięstało?Mów!—począłkról.
—Nadnieszczęśliwymlosemnajukochańszegonaszegomonar-
chyboleję!—odparłpoważnieKyan.—Takjest!Urodzonydoszczę-
ścia,zbożymobliczem,zherkulesowąsiłą,zsercemwspaniałym,
zmęstwemniezłomnym,stworzony,abyświatci,ustópleżąc,słu-
żył…niemasznic.
22„…drugąEsterle…”-chodzioAnnęAlojzęMaksymilianęvonLamberg(zm.
1738),hrabinęEsterle,którawl.1696-1698należaładogronanajbliższychfaworyt
króla;toonatowarzyszyłamuwdrodzedoPolskiibyłaświadkiemjegokoronacji
wKrakowie;późniejjednakpopadławniełaskęzpowoduromansuzkasztelanem
krakowskimJanuszemAntonimWiśniowieckim.
11
