Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
8
Wprowadzenie
postawwobecfenomenustarzeniasięistarości”2.Tekstygerontologiczne,
którepublikowałamnaprzestrzenikilkudziesięciulat,aniektóreznichsą
wtymopracowaniuprzywoływanejakoźródłatekstówijakoliteraturacyto-
wana,braływobronęczłowiekastarszego.Nietylkodlatego,żebyłsłabszy,
bardziejbezbronny,aleprzedewszystkimdlatego,żetakwieleznaczył,by-
wałautorytetem,swoimdoświadczeniempokazywał,jakradzićsobiezży-
ciem.Starośćzawszemniefrapowała(Dubas,2000b)iteraz,gdywchodzę
wjejobszar,ciekawimnie,coprzyniesieijaksobiezniąporadzę.Czego
mnienauczy?Jakimbędziewyzwaniem?Czegomidostarczyjakotworzy-
wadlastawaniasiębardziejdojrzałymczłowiekiem?
Jakąstarośćprzeżywamy,zależywdużejmierzeodtego,jakjądefniu-
jemy.To,jakimjęzykiemjąopisujemy,jakiejejprzypisujemyznaczenia,tonie
tylkokwestiejęzykowe,alewkonsekwencjinaszeegzystencjalnedoświad-
czenie.Język,wjakimopisujemyżycie,wrastawświadomośćspołeczną
ijednostkową,konstruujenaszepostrzeganieświataisiebiesamych.Warto
odnajdowaćrzeczywisteobliczestarości,któreniejestanijedynienegatyw-
ne,aniteżjedyniepozytywne.Wpróbiepełniejszegospojrzenianarzeczy-
wistośćstarościtrzebadostrzecwieleaspektów,którychuświadomieniepo-
zwolijąlepiejprzeżywać,anawetdoświadczaćjakowartości.
Dlaczegouobrazstarości”?Ujęcieuobrazystarości”obecnejestwge-
rontologii(Halicki,2010).Jestpowiązanezcodziennymdoświadczaniem
starości,wyrażanymtakżewjęzykupotocznym.Tobardziejulotna,bardziej
artystycznapróbaopisufenomenustarości,którąmożnaprzypisaćbada-
niomjakościowym,wparadygmaciehumanistycznym.
Wtymopracowaniu,będącympróbąnaszkicowaniaobrazustarości
nabaziewartościhumanistycznychijejholistycznegoujęcia,uwzględnio-
nowybranekonteksty.Jednymznichjestperspektywatrójjedni,awięc
jednościciała,psychikiiducha,kolejnymi–połączonaprzestrzeńświata
wewnętrznegoiświatazewnętrznegoorazobiektywnegoisubiektywnego
wymiarustarości.Wtakimoglądzieniesposóbpominąćspojrzenianasta-
rośćwkontekściewielowymiarowegorozwojuorazwperspektywieszeroko
rozumianegouczeniasię.Podjętotakżepróbędostrzeżeniawstarościpięk-
na,choćbydlatego,żetodziśnieczęstysposóboglądustarości.Poświę-
conotakżemiejscetrudnymdoświadczeniomegzystencjalnym,jakiedla
człowiekastarszegobywającodziennością,wszczególnościchorobieAl-
zheimera,którauniejestjedyniechorobąśmiertelną[ś]”,aleuodzieraswe
ofaryzpoczuciaczłowieczeństwaiterroryzujerodziny”(Bredesen,2018,
2M.Malewski,Recenzjawpostępowaniuonadanietytułuprofesoradrhab.Elżbiecie
Kowalskiej-Dubas,prof.nadzw.wUniwersytecieŁódzkimsporządzonanawniosekDzie-
kanaWydziałuNaukoWychowaniuUŁ,Wrocław,dn.4.04.2018,s.3.
