Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
20AlojzyCzech
lizmrenesansu),wielekoncepcjipodążałodrogąprzezniegowskazaną(tomizm,neo-
tomizm).Czynilitakrównieżprzedstawicielenaukozarządzaniu,próbującwjego
pismachpraktycznych,zwłaszczawekonomice,doszukaćsięprekursorstwawzarzą-
dzaniugospodarstwemdomowym(Nurmi,1984).Byłyinne,wręczniewiarygodne,
pomysłynawiązującedoArystotelesowejfilozofii,jakchoćbypróbawyprowadzenia
ekonometriizprzemieszanychfragmentówmetodologicznychfilozoficznegosystemu
Arystotelesa(Barczak,2006).Okazujesię,żerównieżwielekoncepcjizarządzania
organizacjamiopartychnawiedzypróbujenawiązywaćdotejfilozofii.TakzrobiłDa-
vidG.Schwartz,edytorTheEncyclopediaofKnowledgeManagement,zarazemautor
zamieszczonegotamartykułuAristotelianViewofKnowledgeManagement.Wartosię
przyjrzećtejnietypowejpróbiepodparcianowoczesnejpropozycjiwiedząwydobytą
zArystotelesowskiegosystemufilozoficznego.
PomysłD.G.Schwartzajesttyleżnowatorski,coryzykowny.Zresztąsamautorzda-
jesobieztegosprawę.GdykategoryzujeicharakteryzujerodzajewiedzyuArystote-
lesa,niepotrafiukryćrozterek,czymożnadanyrodzajwiedzyworganizacjiumieścić
wkategoriachwiedzywłaściwychfilozofiiArystotelesa.Aleryzykujeiumieszcza.
Niemniejtrzebapodkreślić,żeD.G.Schwartzsprawnieporuszasiępodzieletwórcy
Likejonu,nieodnoszącsięjednakżewprostdodzieł(fundamentalnaMetafizyka,trak-
tatOduszy,Analityki,zwłaszczawtóre,Etykanikomachejska,bywymienićgłówne
wtymwzględzierozprawy)poruszającychtematykęwspółcześnieokreślanąmianem
wiedzy.Wiedzyinnejwfilozofiiteoretycznej,innejdlafilozofiipraktycznej,innej
wreszciewfilozofiiwytwarzania,któramożenazywaćsiętakżefilozofiąsztuki.Zo-
stałyoneprzezSchwartzazidentyfikowaneipokrótcescharakteryzowane.Sątonastę-
pującerodzajewiedzy:epistémé,czyliwiedzafaktualnaalbonaukowa,téchné,czyli
opartanaumiejętnościachwiedzatechnicznalubzorientowananadziałanie,phróné-
sis,czylieksperymentalnasamowiedza,albobazującanadoświadczeniupraktyczna
mądrość,noûs,czyliintuicjaintelektualna,orazsophía,czyliwiedzateoretycznadoty-
czącaprawduniwersalnychczyteżpierwszychzasad(Schwartz,2006,s.12–13).Takie
otorównoważnikiwystępująjakokolejnepodtytułyanalizowanegotekstu.Brakuje
natomiastzarysucałokształtufilozofiiArystotelesaiczytelnikrodemzkręgówme-
nedżersko-ekonomicznychmoże,mimozwięzłychobjaśnień,miećtrudnościzodtwo-
rzeniemsobieposzczególnychczęściskładowychsystemufilozoficznego,dlaktórych
właściwesąpodanewyżejtypywiedzy.Wartomożeprzybliżyćtozagadnienie,tym
bardziej,żeistniejeobszernaidobraliteraturaprzedmiotu,dostępnatakżewjęzyku
polskim,dotyczącadziełaArystotelesa.
Jakwiadomo,Arystotelesstworzyłsystemfilozofii,którypoczęścionsam,ale
główniejegonastępcyikontynuatorzyułożyliwtrzyczęściowącałość:
I.filozofiateoretycznaobejmująca(i)logikę,stanowiącąorganon,czylinarzędzie
poznania,(ii)fizykę,czylinaukęoprzyrodzieoraz(iii)metafizykę,którąsam
mistrzzeStagirynazywałfilozofiąpierwszą;
II.filozofiapraktycznaskładającasięz(i)etyki,(ii)politykioraz(iii)ekonomiki,
III.filozofiawytwarzania(sztuki),naktórąskładająsię:(i)poetyka,(ii)retoryka
i(iii)dialektyka(Copleston,2004,s.254;Świeżawski,2000,s.133).
Rzeczjasna,dlaArystotelesanajważniejszabyłagrupaI,awniej„filozofiapierw-
sza”.GiovanniRealeprzytaczasłowafilozofa:„bardziejodinnychnaukumiłowania
