Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2.
Danielaobudziłouporczywemruczenie,przypominające
trochępomrukikotapałaszującegośniadanie.Otworzył
oczyikilkakrotniezamrugał,wpatrującsięwskąpany
wsłońcusufitzcegły.Prawieprzezminutęzastanawiał
się,gdziejestiwjakiejepoce.Pomyślał,żeKrólikRogers
musiałsięczućpodobnie,kiedyobudziłsięobokpełnej
gazukopalniwPittsburghuiodkrył,żeznajdujesię
wdwudziestympiątymwieku.Gdziejajestem?Kimjest
takobietaobokmnieidlaczegoonatakgłośnochrapie?
Miałamiedzianorudewłosy,lecztobyłowszystko,
coDanielmógłwtejchwilizobaczyć.Wydawałomusię,
żepamiętajejimię:Cara.Przynajmniejtakmuwłaśnie
powiedziała.Autostopowiczkirzadkomówiłyprawdę
ibyłotoniepisanymprawemautostrady.Wystarczało,
żesązabawnealboseksowne,albotakieitakie
jednocześnie.CarazDakotyPołudniowejjechała
nawybrzeże.DanielbyłwDakociePołudniowej,gdygrał
wzespoleTrebleClefClubwRapidCity,ihistoria,jaką
muCaraopowiedziała,niebyłacałkowicie
niewiarygodna.Jakzdążyłsięzorientować,Dakota
Południowanadajesięjedyniedotego,żebyjak
najprędzejzniejuciec.
