Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
DodziśpamiętampełnąemocjiscenęzfilmuTempleGrandin
(2010),wktórejmatkazełzamiwoczachzwracasiędonauczyciela:
„Mojacórkajestinna,aleniegorsza”.Niebyłytojednakłzy
załamania,rozpaczyibezsilnościTobyłyłzy,przezktóreprzemawiało
ogromnezmęczeniematkicodziennością,aleibezwarunkowamiłość,
mądrość,siłaideterminacjarodzica.Takobietawiedziała,żezafasadą
innościitrudnychzachowańjejcórkikryjesiępotencjał,doktórego
niekażdypotrafidotrzeć.Potrafiłjednakdotrzećdotejdziewczynkijej
nauczyciel,doktorCarlock.DzieciństwoprofesorTempleGrandin
przypadałonalatasześćdziesiąte,kiedydzieciomtakimjakTemple
częstostawianodiagnozęschizofrenii,rekomendowanodlanich
zamknięteośrodkispecjalne,aozaburzeniaobwinianomatki
–rzekomochłodneiniezdolnedowytworzeniaprawidłowejwięzi
emocjonalnejzdzieckiem(ang.refrigeratormothers).
Odtamtychczasówminęłoponadpięćdziesiątlat.Wokół
tajemniczegoautyzmurodziłysięiumierałyróżneteorie.Chociaż
nadalmamywięcejpytańaniżeliodpowiedzi,towiemyjuż,żeto,
codziśokreślamyterminemautyzmu[3],stanowispektrumcech
izachowańorazżejesttozaburzenieneurobiologiczne
owieloczynnikowejetiologii,ateoriazlatsześćdziesiątych
oemocjonalnymzaburzeniuwięziwrelacjirodzic–dzieckobyła
absolutniebezpodstawnaiogromniekrzywdząca.Przezponaddziesięć
latjednakteoriatastygmatyzowałamatkidziecizautyzmem,
wzbudzającwnichpoczuciewiny.Gdybydziśżyłjeszczejejtwórca,
doktorBrunoBettelheim,powinienzaniąoficjalnieprzeprosić
rodziców.
Torodzicesąnajczęściejpierwszymiosobami,którezauważają,
żeichdzieckojestinnenatlerówieśnikówwrodzinie,przedszkolu,
szkoleczypoprostunaplacuzabawlubpodczasniedzielnych
spacerów.Pouzyskaniudiagnozysąpełninaturalnychludzkichemocji
typowychdlażałoby,takichjakzaprzeczenie,gniewczysmutek.
Sąwtedyczęstozagubieni.Napoczątkumogątwierdzić:mojedziecko
wyrośnielubdorośnie,lekarzsięmyli,zaburzeniezespektrum
autyzmuzdarzyćsięmożewkażdejinnejrodzinie,aleniewmojej.
