Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
spojrzenie.Miałamwrażenie,żegdybymógł,torozgniótłbymnie,
jakbymbyłanajobrzydliwszymrobalem.
–Śmieszpodważaćmojezdanie?!–zagrzmiał,nacoskrzywiłam
sięnieznacznie.Nie,skądże,panienieomylny,pomyślałam.
–Jatylkomówięprawdę,proszępana–powiedziałam,patrząc
naniegopodejrzliwie.Mężczyznapoprawiłswojąsiwączuprynę
iwykrzywiłustawpaskudnymuśmiechu.Wolałabymtegonigdy
niewidzieć,terazbędęmiałakoszmary.
–Wtakimraziejesteśzwolniona,przemądrzałalalo.
Przezjegosłowapoczułamsię,jakbymdostałaobuchemwgłowę.
Niemogłamstracićtejpracy,wylądujęnaulicy!
–Aleszefie,nie…
–Możesziść–przerwałmi.
Takniewolno!
Strach,złość,niedowierzanie–towszystkozaczęłokotłowaćsię
wmoimwnętrzu,grożącniebezpiecznymwybuchem.
–Proszęsięjeszczezastanowić…–błagałam,choćmiałamochotę
krzyczeć.
–Niebędęzatrudniałkogośtakniekompetentnegojakty–wypluł
zsiebiepogardliwesłowa.Toprzelałoczaręgoryczy.
–Nie…nie…niekompetentna?–wydusiłamzszokowanatym,
jaksiędomniezwracał.–Topanjestniekompetentny!Samolubny,
chamskiinieludzki!
Niewytrzymałam.Słowawypłynęłyzmoichustzprędkością
karabinumaszynowego.Niezależałomijużnatym,czygourażę.
Miałamzwyczajniedośćichciałamwyrzucićzsiebietowszystko,
coleżałominasercu.
–Mamwezwaćochronę?
Nawetgotonieruszyło!Zagotowałamsięzezłości.
–Stary,nadętybuc!–krzyknęłam,poczymodwróciłamsię
napięcieiwymaszerowałamzgabinetu,trzaskujączasobądrzwiami.
Nogidrżałymitak,żeledwozdołałampodejśćdoswojegobiurka.
Opadłamnakrzesłoiukryłamtwarzwdłoniach.Właśniezostałam
zwolniona!Cojaterazzrobię?Niemaminnegoźródładochodów.
