Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Jużlepszetonaplucie–śmiejęsię.
Rozmawiamyjeszczechwilę,poczymżegnamysięiruszam
dodomu.Domu,którymnieniszczy,któryniejestinigdyniebędzie
mój,zktórymłączymniedziwnawięź.
***
Gdyparkuję,zauważamsrebrnąhondęsiostrystojącąwzdłuż
drewnianegopłotu.
Jeszczejejtubrakowało.
Powtarzamsobie,żedamradę,itotrzykrotnie,idopieropóźniej
wychodzęzsamochodu.Trzyletnichłopiecbiegniewmojąstronę
zuśmiechemnatwarzy.Jestcudowny,bystryibudziwemnie
najczulszeuczucia.
–Ciocia!–Wtulasięwmojenogi.–Maszcośdlamnie?
–Niebyłamwżadnymsklepie,alezcałąpewnościąwdomucoś
znajdziemy–zapewniamgoiwchodzimydośrodka.
Siostrasiedzinakanapiewsalonieipijekawęzbiałejfiliżanki
przeznaczonejnaspecjalneokazje.Jestmniejwięcejmojegowzrostu,
okołometrasześćdziesięciu.Mapofarbowanenaczarnowłosy,duże
usta,niebieskieoczyilekkibrzuszek,któryzostałjejpociąży.Jest
ładna,aletokopiamamyichybawłaśniedlategonigdyniebyłyśmy
blisko.
–Cześć.–Siadamnaskórzanymfotelupodrugiejstroniestołu.
Tymekpodchodziiwdrapujesięnamojekolana.
–Pocotozrobiłaś?
–Cozrobiłam?–pytam,boniebardzowiem,ocochodzi.
–Nieudawajgłupiej!Pocopaliłaśsuknię?Całemiasteczkootym
trąbi.Powinnobyćciwstyd!Najpierwzabiłaśojca,późniejzostałaś
samaprzedołtarzem,aterazjeszczetoognisko.
–Jakieognisko?–Tymeksięzainteresował.–Będziemypiec
kiełbaski?
–Niebędziemy–mówitwardoKaja,apotemzwracasiędomnie:–
Jesteśjakwrzódnatyłku,któregoniedasiępozbyć!
Powinnamjejodpyskować,powiedzieć,żebyudławiłasięswoim
niewyparzonymjęzykiem,alenierobięnicpozałykaniemłez.
Przyjmujękarędanąmiprzezżycie.Potulniewypinamtyłek
iprzyjmujębaty.Jakjakaśpieprzonamęczennica.
–Atyczegoznowubeczysz?–Dosalonuwchodzimamaztalerzem
czekoladowychciastek.–Zachowujeszsięjakmałenierozgarnięte
