Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
nastraconejpozycji.
Mojaprzyjaciółkaikuzynkazarazemuwielbiastawiaćnaswoim.
Jakjużcośpostanowi,toniematakiejgóry,którejbyniepokonała.
Wstajęiniechętniewychodzęzpokoju.
Schodzimypodrewnianychschodachnaparter,atamjużwprogu
kuchnistoimojamama.Manasobieluźnespodniewczerwonemaki
orazrównieluźnączarnąkoszulkęzkrótkimrękawem,przez
cowygląda,jakbymiaładziesięćkilogramówwięcejniż
wrzeczywistości.Jejoczysązapadnięte,awłosyprosząsięodobrego
fryzjera,bojużdawnotemustraciłyswójblask.
–Agdziewysięwybieracie?–pyta,wycierającdłoniewniebieską
ścierkę.–Ipocowamsuknia?Cowychceciezrobić?Niepróbujcie
mizniąwychodzićzdomu!–Zabraniakategorycznie.–Jeszczewas
sąsiedzizobacząibędąmielikolejnypowóddoplotek.
Całamama.Nieważnejestzłamanesercecórki.Ważnejestto,
copowiedzączypomyśląsąsiedzi.
–Niechciociadaspokój.–Ulazbliżasiędowyjścia.–Mamy
dwudziestypierwszywiek,aniedziewiętnasty.
–Nieważsięotworzyćtychdrzwi!
–Acomiciociazrobi,jakjeotworzę?
–Ula!–Mamajestczerwonajakburakiwygląda,jakbymiałazaraz
wybuchnąć.–Niepozwalajsobiezadużo!
–Niechciociazaparzysobiemelisyizajmiesięswoimisprawami,
anamdaspokój.
Otwieradrzwiiwychodzizmałegodomu.Mamazaciskadłonie
wpięściizgrzytazębami.Mijamjąszybko.
Stajębosonazielonejtrawieispoglądamwbłękitneniebo.Jest
koniecczerwca.Latowpełni,ajaostatnitydzieńprzesiedziałam
wszarympokoju,płacząciśpiącnazmianę.
Poprostupięknie.
Wybrałamsobiecudownymiesiącnaślub,zliterą„r”,boprzecież
zapewniatonowożeńcomudanyitrwałyzwiązek.Niespieszyłamsię
ześlubem,bogdysięczłowiekśpieszy,tosiędiabełcieszy.Ico
miztegowyszło?Wielkiegówno!
SpotykałamsięzFilipemprzezostatniedwalatastudiów,później
byłyoświadczynyitrzylataprzygotowańdoidealnejuroczystości.
Pięćlattochybawystarczającyczas,abypoznaćdobrzedrugąosobę,
byćjejpewnymiwiedzieć,żetowłaśnieta,naktórązawszemożna
liczyćizktórąchcesięspędzićresztężycia.
Byłamwbłędzie.
