Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Powody,byprzedmiotembadańuczynićpodręcznikiihistoriemyśli
socjologicznej,byłydwojakiejnatury.Popierwsze,sąonewarteuwagize
względunaichznaczeniedlatożsamościsocjologiijakodyscyplinyna-
ukowej,którejautorzypodręcznikówihistoriisąwyrazicielami.Pełnią
tęrolęzarównozewzględunatrudnywpraktycedookreśleniawpływ
ichdziełnaprzekonaniaadeptównauki,jakidlatego,żesameowe
dziełastanowiąjejmanifestacje.Podobnegotyputożsamościzbiorowe
pozostająnieuchwytne,dopókiniezostanąwyrażonewwypowiedziach
konkretnychgłoszącychjerzeczników,stanowiączregułyjedyniejedne
zwielumożliwychinterpretacji,czywręczichwłasnekonstrukty1.So-
cjologiajestnaukązróżnicowanątakpodwzględemmetoditeorii,jak
ipodejmowanejproblematyki,podręcznikiihistoriezaśtojedneznie
takwieluwypowiedzinatematsocjologii(wliczbiepojedynczejibez
przymiotnika)jakocałości.Nicwięcdziwnego,żestanowiąonenaj-
istotniejszemediumpozwalającezdefiniowaćjejnaukowątożsamość.
Otyle,oiledotykamwniejkwestiidyscyplinarnejtożsamości,moja
książkaprzynależydosocjologicznejsamorefleksji.Amożenawetreflek-
sjisamorefleksji?Choćwsferzedeklaracjirefleksyjnośćbywawysokoce-
nionawśródsocjologów,wpraktycejejuprawianieokazujesięuwikłane
wkłopotliweparadoksy:badacz,którysięjejpodejmie,rychłoprzeko-
nasię,żetrudnojestzdobyćśrodkiiprzeprowadzićbadania,których
możliwerezultatywydająsiętyleżniebezpieczne,comałointeresujące
dlapotencjalnychodbiorców.Podejmującmojewłasneprzedsięwzięcie,
zgóryzgodziłemsięnaobateryzyka,choćprawdopodobieństwo,że
–jaktoujęłaKarinKnorr-Cetinawliściedomłodegobadaczazamie-
rzającegozająćsiępodobnąproblematyką–„skończęwkałużykrwi”
jestwpraktycenikłewporównaniuzgroźbą,żewynikmychdociekań
zostanieuznanyzanieciekawy2.
1ZbigniewBokszański,Tożsamościzbiorowe,PWN,Warszawa2005,s.48–53,
64–66.Pojęcia„rzecznika”używamwsensienadanymmuprzezBrunoLatoura
(np.ScienceinAction,HarvardUniversityPress,Cambridge(Mass.)1987,s.70–74).
2MalcolmAshmore,TeReflectiveTesis,TeUniversityofChicagoPress,Chi-
cago–London1989,s.20–25(cytatzlistuKarinKnorr-Cetiny–s.22).
8
