Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
żałobnestanowiąniewątpliwieformępamięci,zarazemnie
możnażywićwątpliwościcodoichkolektywnegocharakteru
ikulturowegozdeterminowania38.Niedziwizatem,żeConner-
tonpoświęcawswojejpracystosunkowowielemiejscakwestii
umarłychizwiązanychznimiceremonii.Książkapokazujewy-
raźnie,wjakisposóbpsychologiaisocjologia,stanąwszywo-
beckoniecznościwskazaniakonkretnychprzykładówobecności
przeszłościwteraźniejszości,kierująsięzwyklekumateriałowi
antropologicznemu.Niebezpiecznezwiązkiiwzajemnefascy-
nacjemiędzypsychoanaliząaantropologiąistniałyzresztąod
dawna.DośćwspomniećrozważaniaFreudanatemattotemu
czyhordypierwotnejalbowpływpsychoanalizynaBronisła-
waMalinowskiegoczyClaude’aLévi-Straussa.Swojądrogą
„wspólnetematy”obydwudziedzin(strukturydziedziczenia,
formybudowaniaplemiennejtożsamościczywłaśnieceremo-
nieżałobne)mogłybydoczekaćsięinteresującegoponownego
odczytaniawłaśniezperspektywystudiównadpamięciąkultu-
rową.PracaConnertonastanowiłabywtakimprzedsięwzięciu
znakomitypunktwyjścia.
Pisaneimówione:
antropologicznateoriamediów
Connertonzaczerpnąłzantropologiiwieleinteresujących
przykładów–wswojejksiążcechętnieprzedstawiaegzotycz-
neobrzędyczyniezwykłewierzenia.Przedewszystkimjednak
badaniakulturydostarczyłymu,podobniejakcałemunurtowi,
któryreprezentuje,sposoburozumieniamediówpozwalającego
naudzieleniepogłębionejodpowiedzinapytanie,wjakisposób
przekazywanajestipodtrzymywanapamięćgrup.Nieprzypad-
kiemrozprawaConnertonaukazujesięwseriiCommunicare,
38Kulturowepraktykiżałobyanalizujezwykorzystaniemkategorii
psychoanalitycznychm.in.AlfonsoM.diNola,por.Tryumfśmierci.Antro-
pologiażałoby,tłum.J.Korneckaiin.,Universitas,Kraków2006.
19
